WWOOFEN at Moora Moora - Reisverslag uit Melbourne, Australië van guido overzet - WaarBenJij.nu WWOOFEN at Moora Moora - Reisverslag uit Melbourne, Australië van guido overzet - WaarBenJij.nu

WWOOFEN at Moora Moora

Door: Guido Overzet

Blijf op de hoogte en volg guido

21 Februari 2011 | Australië, Melbourne

Ha mensen!
Tijdje geleden dat ik wat geplaatst heb. Ik zit inmiddels weer in Australië, in de buurt van Melbourne. Lekker even een tijdje op een plaats gebleven en wat rustiger aan gedaan. Heb namelijk GeWwooft, dat staat voor Willing Workers On Organic Farms. Dat is in mijn geval een paar uurtjes per dag werken bij een gemeenschap, tegen kost en inwoning en lekker in de natuur zijn. Kost niets, dus ideaal! Ik begin m’n verslag nog even in Nieuw Zeeland.

13-02-2011 lekker dagje stadten
We zijn weer terug op ons natuurlijke dieet. Lunch gehaald bij Burger King, avondeten bij McDonald’s, blijft lekker. ’s Ochtends weer ’s eerder op dan de jongens (om 10 uur al), hoewel ’t deze keer niet zo heel veel scheelde. Daarna ff proberen te douchen en scheren, terwijl er de hele tijd iemand op m’n deur klopte omdat die de badkamer schoon wilde maken. Lekker irritant, zullen we allebei gedacht hebben. Daarna ff bezig geweest met blog plaatsen (half uurtje á 5 dollar voor het internet hier). Toen de stad in, lekker. We zijn in totaal negen uur de hort op geweest en hebben echt kilometers gelopen. Grappig, doen we meestal in steden. Daar loop je soms nog meer dan in de natuur.

Begonnen met het aflopen van wat souvenirshops, want wilde wat traditionele NZ houtsnijwerkjes vinden. Vervolgens geluncht, daarna wat rondgelopen. Toen de halve stad doorgelopen naar de bioscoop, film ‘The green hornet’ gezien, in 3D natuurlijk, was lachen. Daarna ’t hele end teruggelopen naar ’t casino, waar Michel wat geld weg wilde spelen, want hij had nog over. Nadat hij aanvankelijk z’n geld had verdrievoudigd was het hem uiteindelijk toch nog gelukt om het kwijt te raken. Ik heb ’t goed gedaan, had m’n portemonnee in m’n tas gelaten (en die weg laten zetten). Leef al de hele dag op Mr. Creditcard, heb alleen nog maar cash voor de shuttle naar ’t vliegveld bij me. Na ’t casino weer de halve stad door voor ’t avondeten en daar ff op de WiFi gezeten. Vervolgens terug naar ’t hostel gelopen en Friends gekeken. De jongens gingen vroeg slapen, die moeten om vier uur op om de shuttle naar ’t vliegveld te pakken. Ik blijf nog een dagje langer en vertrek dinsdag.

14-02-2011 Christchurch
Vandaag de hele dag voor mezelf gehad in Christchurch. Begonnen met Skypen met Jasmijn, ’t was immers Valentijnsdag vandaag (hoewel, voor haar was dat morgen pas). Toch apart, bij mij is ’t zonnig en ik ben net wakker. Het is zeg maar ‘morgen’. Bij jullie is het donker en avond en nog ‘gisteren’. Na het Skypen ff de stad ingewandeld. Viel me mee, ik kon ’t in m’n eentje ook allemaal vinden, zelfs zonder kaart. Ik let nooit op als ik met iemand meeloop of –rij. Dan kijk ik meer naar de dingen die om me heen gebeuren. Daarom heb ik vaak geen idee waar ik ben en is navigeren geen sterke kant. Moet ik ’t zelf doen, dan gaat ’t al een stuk beter. Eerst naar ’t centrum gelopen en daar ff op ’t plein gezeten. Toen een filmpje gepakt, 127 hours. Topfilm over een kerel die vast komt te zitten in een Canyon in Amerika en uiteindelijk loskomt door zijn arm af te snijden met een bot zakmes. Geen horrorfilm, wel een waar gebeurd verhaal.

Teruggelopen naar ’t hostel en lunch gemaakt. Alle pannen, bestek, bekers en borden geven we aan het hostel. Die heb ik afgewassen en weggezet in de keuken. Er was nog genoeg voorraad over voor mij om een dag van te kunnen eten, dus geen Mac gehaald. Mijn avondeten was pasta met koolsladressing en een blik abrikozen, om maar iets te noemen. M’n lunch noodles met een appel. Wel grappig!

Weer terug naar de stad gelopen, wat moet je anders? Je kunt wel zien dat hier een aardbeving is geweest, maar niet direct. Het valt meer op aan het feit dat er overal aannemers bezig zijn in de stad en wegwerkzaamheden. Oude gebouwen worden gestut of staan in de stijgers. Voor de rest ziet het er allemaal nog goed uit. Het is een schone, frisse stad. Een stad met veel Engelse indrukken, te zien aan de statige oude gebouwen. Beetje rondgekeken en in de Botanische tuinen in ’t zonnetje gelegen. Vervolgens ff wezen windowshoppen (kijken, kijken, niets kopen) en weer op ’t plein gezeten. De rest van de avond besteed aan Friends (weer begonnen in seizoen 1), eten maken en een film kijken. Grappig, ik dacht dat ik de saaie zou zijn op mijn kamer. Van de vier man, liggen er nu drie met een laptop op bed. Je moet toch wat…

15-02-2011 Reisdagje met kopzorgen
Jeetje, wat een lange dag vandaag. Om acht uur opgestaan, ontbeten en ingepakt (na eerst een tijdje wakker te hebben gelegen door twee gasten die om 5 uur ’s ochtends met een hoop lawaai vertrokken). Dat heb je in hostels… Om 10 uur zou ik opgepikt worden door m’n shuttle bus, maar toen ik voor ’t eerst op m’n ticket had gekeken hoe laat ik zou vliegen begon ik ’t op m’n heupen te krijgen, had nog maar een uur en 15 min. voordat ik de lucht in zou gaan en de shuttle was al een kwartier te laat… Maakte niet veel uit, ruim op tijd aangekomen. Eerst naar Auckland gevlogen, daar ff gewacht (en bij BK lunch gehaald) en toen naar Sydney gevlogen. Lekker luxe vliegtuig met m’n eigen entertainment set, met de nieuwste films! Ik vond ’t eigenlijk jammer dat ’t zo kort vliegen was (iets van 3,5 uur of zo, weet niet precies), want wilde nog meer films zien. ’t Eten was ook erg goed, dat is dan weer een voordeel van vliegen met Qantas (het is vrij duur).

Aangekomen in Sydney eerst beltegoed gehaald voor m’n Australische sim. Ik had mazzel, kon $30 betalen en daarvoor $300,- ontvangen. Daarna kreeg ik nog allerlei bonussen e.d., waardoor ik in totaal $450,- aan beltegoed heb gekregen en 500 mb gratis internet. Dat is nog ’s een welkom! ’t Enige addertje: ik heb maar een maand de tijd om ’t op te maken. Daarna iets van 2,5u wachten op de bus naar Melbourne, de tijd doorgebracht met lezen iets bij de Mac te halen. Het is de tweede keer in drie maanden dat ik de nachtbus neem, die doet er 12 uur over (vertrekt om half negen ’s avonds). Deze nacht sla ik dus over en dan mag ik morgen eerst met de trein naar Lilydale (een buitenwijk van Melbourne) en dan met de bus naar Healsville, waar ik de jongens weer ga ontmoeten om de auto over te nemen. Als klap op de vuurpijl vlieg ik terug in de tijd, dus krijg er twee uur extra bij. Lekker lang dagje op deze manier…

Goed, de auto. Die bezorgt me al twee dagen kopzorgen. Of eigenlijk, het wegvallen van Robbus die mee zou doen met de aankoop. Hij zit net zoals ik krap bij kas en ziet ’t niet meer zitten, want ’t is nu moeilijk om aan de bak te komen in Sydney. Ik heb de jongens echter al maanden geleden beloofd de auto over te nemen (nadat ik wist dat Rob mee zou doen). En ik kan ze nu niet twee weken voor vertrek laten zitten. Maar het is wel ff $2000,- wat ineens neergelegd moet worden en ik moet nog drie maanden reizen… Kortom, ik kan ’t niet betalen. Belofte maakt schuld, dus ik zal de auto overnemen en zo snel mogelijk zien te verkopen in Sydney. Daar zal ik twee of drie weken blijven en ook kijken of ik werk kan vinden, waarschijnlijk iets in de schoonmaak. Daarna neem ik denk ik de bus langs de oostkust, om te eindigen in Caïrns.

Zoals ik ’t nu heb bedacht zijn er nog 12 weken (ik zal denk ik 9 mei terugvliegen, precies een half jaar weg) en zal ik ’t moeten zien te doen met $50,- per dag. Dit is voor eten, slapen en vervoer. Ben er hier bij uitgegaan dat de auto niet met verlies verkocht wordt. Pluspunten zullen er zijn als ik een baan vind en het feit dat ik waarschijnlijk met Joep en Michel een paar dagen ga WWOOF’en. Dit is werken op een boerderij tegen kost en inwoning. Lijkt me heerlijk, want dan ben ik tenminste ff iets langer op een plaats. Ook lijkt het me best leuk om wee wat dagen te werken, verdrijft de luiheid. En het scheelt mij bijna een week op m’n budget! Bovendien eten ze er vegetarisch en organisch, en dus gezond. Daarna zal ik met de jongens naar Sydney rijden, die vliegen begin maart terug naar Holland. Dan begint voor mij de uitdaging de reis in mijn eentje te gaan doen. Lijkt me behoorlijk spannend, maar het zullen denk ik wel ervaringen zijn waar ik weer stukken wijzer en zelfstandiger van wordt. Ik hou jullie op de hoogte.

16-12-2011 Moora Moora
Wow, gewoon 27 uur lang aan ’t reizen geweest. FF een kleine opsomming: Shuttlebus, vliegtuig, lopen, vliegtuig, Greyhoundbus, trein, bus, auto. Ik mis alleen de fiets en de boot nog in dit rijtje. De nacht weer eens overgeslagen, hoewel ik wel een beetje heb kunnen tukken in de bus. Ik begin ’t al te leren. Uiteindelijk in een klein gehucht genaamd Healsville opgehaald door Michel en Joep. Tijdens ’t boodschappen doen vond ik een tent in de aanbieding voor $15,-, dus die gelijk gekocht. Ben benieuwd hoe dit gaat bevallen.

Goed, rond 12 uur ’s middags aangekomen op Moora Moora, de plek waar we kunnen Wwoofen. Ik vind ’t hier nu al super relaxed! Je hebt met een man of zes gewoon de beschikking over zeg maar een compleet hostel, met alles erop en eraan. D’r is een keuken met voedsel (KAAS, yeah baby!), goede bedden en een televisiekamer. Alles is gratis, maar je werkt tegen kost en inwoning. Ik hoefde vandaag eigenlijk niet te werken, maar had toch wel zin om mee te doen. We moesten in de tuin werken en een hoop bramenstruiken snoeien. Op zich al leuk, en toen moest alles in de fik gestoken worden, samen met een hoop brandhout. Das natuurlijk helemaal lachen! Dus ik heb de hele middag fikkie lopen stoken, heerlijk!

Daarna was ik wel aardig moe, dus ff een douche genomen (koud, de boiler loopt op hout en dat was nog niet aangestoken), wat gegeten en toen maar ff gaan tukken. Wakker worden was lastig, ik had geen idee in welke tijd ik nou precies leefde. Daarna avondeten bij de mensen bij wie we gewerkt hadden, Jolanda (van oorsprong uit Nederland) en Bob. Interessant! Hij is psychiater en heeft opzienbarende inzichten in het leven, waar we onder het genot van een goed glas wijn over gediscussieerd hebben. Daarna nog heel ff t.v. gekeken, maar om tien uur was ik toch wel erg moe, dus doe d’r verstandig aan om maar ’s te gaan slapen. Het bevalt me hier wel, kan ik eindelijk ff tot rust komen na al dat gejakker van plek naar plek. En wat nuttigs doen. De plaats waar ik tot nu toe het langste ben gebleven is Fiji, 8 dagen achtereen op een eiland. Voor de rest bijna elke nacht een ander plekkie. Soms wordt ik ’s nachts wakker en heb ik geen idee waar ik ben. Soms vraag ik ’t in m’n slaap en antwoord Michel of Joep dat we op een camping zitten, en dan is ’t goed. O ja, de auto: aan een oplossing wordt gewerkt. Ik vertel ’t wel als ’t zover is.

17-02-2011 Een aparte gemeenschap
Leuke dag gehad. Eerst maar iets vertellen over deze plaats, want het is een heel bijzondere plek. Moora Moora is een gemeenschap die in de jaren 50 is opgericht en bestaat uit ongeveer 30 gezinnen die op een heuvel wonen. Dit is verdeeld in clusters, waar ongeveer 6 gezinnen bij elkaar wonen. Het is beperkt doordat het is aangewezen als ‘erfgoed’, waardoor er niet meer mensen mogen wonen. Elk gezin heeft een stuk grond gekocht, waarop het zelf een huis kon bouwen. En dat bedoel ik letterlijk. De huizen zijn echt heel apart! Elk huis is uniek. Ze bestaan veelal uit houten geraamtes. De muren zijn van leem (klei met stro). De daken golfplaten. Men leeft heel basic, elektriciteit komt uit zonne-energie. Water is regenwater. Verwarming komt van houtkachels. Maar het zijn wel huizen die heel gaaf en gezellig gebouwd zijn, met veel licht en ruimte (hoewel dit per huis verschilt). Laat ik het zo zeggen: als je een goede hut kan bouwen, kan je hier ook een huis bouwen. Zelfs ik zou het kunnen. Het zijn veelal hoogopgeleide mensen die kiezen voor een meer natuurlijke vorm van leven. Ze hebben gemeenschappelijke tuinen waar eten op verbouwd wordt. Uiteraard zijn ze wel van deze tijd, dus ze hebben ook t.v.’s (verschilt per huis), laptops en auto’s. Ik vind het erg bewonderenswaardig hoe deze mensen leven, zou er zelf niet zo snel voor kiezen. Wel leuk om te zien hoe ze letterlijk zelf hun eigen leven kiezen en bouwen. Ook erg leuk om gesprekken met deze mensen te hebben. Ze geven bijvoorbeeld niets om geld. Ze zijn in ieder geval allemaal erg hartelijk en vriendelijk, daar kunnen we nog wat van leren.

Vandaag om acht uur opgestaan en na ’t ontbijt om negen uur op ’t land begonnen te werken. We moesten onkruid wieden tussen de rijen uien die gepland stonden. Letterlijk met je poten in de klei dus, erg leuk om te doen! ’s Middags hadden we twee uur pauze en een uitgebreide vegetarische lunch. Van die sushirollen, alleen wij hadden er dan rijst, tofu en allerlei groente in zitten. Wel leuk om weer ’s gezond te eten na al dat Maccen. Daarna nog drie uurtjes in de schuur gewerkt, daar was knoflook opgehangen en wij moesten ’t eraf halen, knippen en schoonmaken. Nooit geweten dat knoflook ook een bolgewas is, net zoals uien. Had er eigenlijk nooit over nagedacht. Ook erg leuk om dat eens te mogen doen. In totaal zes uurtjes gewerkt vandaag, zo gaat ’t hier elke dag. Wel leuk en ik moest er ook weer ff aan wennen. Heb voor ’t laatst in oktober gewerkt…

Na ’t werken tijd om ff te tukken. ’s Avonds was er een verjaardag van een van de mensen dus daar waren we met z’n allen thuis uitgenodigd. Iedereen kon z’n eigen eten meebrengen, dus d’r was genoeg! Ook had Michel twee pakken goon gehaald, dus daar meer dan genoeg van binnen gekregen. Een van de Wwoofers was echt ongelofelijk dronken, dus die hebben we naar huis begeleid. Gelukkig scheen de maan volop, dus was er genoeg te zien tijdens ’t lopen. Helaas geen Wombats gezien, daar zijn er hier nogal veel van. Morgen wordt een lui dagje. ’s Ochtends het hostel schoonmaken en ’s middags vrij. En dat alles gratis!

18-02-2011 Geen zin meer
Goed, ik zal ’t toegeven. Het sluimert namelijk al een tijdje en wordt met de dag steeds een klein beetje erger. Ik heb ’t wel aardig gehad met het reizen en zou zo langzamerhand wel weer naar huis willen. Ben best jaloers op Michel en Joep, die 1 maart op ’t vliegtuig stappen. Hoe mooi en leuk dit land ook is, alleen en zonder geld en met teveel tijd vind ik er eigenlijk niet zo veel aan. Het voelt een beetje somber en ik heb niet zo veel zin en energie meer. Wil m’n eigen plekkie hebben en na een dag zinvol bezig te zijn geweest in m’n gezellige huiskamer op de bank neerploffen. Eten koken uit mijn voorraad, met mijn eigen spullen. Een kast vol kleren die schoon en heel zijn. En geen vreemde mensen met wie je alles moet delen. Een w.c. in de buurt, je eigen badkamer en gewoon ’t inkomen om het eten te kopen wat je maar wilt (en dan doel ik op gezond eten). Ik had eigenlijk verwacht dat ik ’t wel langer leuk zou blijven vinden… Hoe dan ook, ik heb gelukkig al een hoop mooie dingen meegemaakt en gezien, waar ik absoluut geen spijt van heb!

Maar goed, gelukkig maak ik m’n eigen plannen. 2 juni terugkomen is van de baan, dat kan ik niet meer betalen. Die twee weken in Sydney? Ik verwacht echt niet een baan te vinden, dus die skip ik ook. Zes weken Oostkust is vrij kort, maar het kan ook anders. Als ik er vier of vijf van maak, heb ik meer geld en kan ik leuke trips maken naar verschillende dingen. Dan zie ik dus alleen de highlights, maar heb meer schik dan als ik een langere tijd met minder geld in een tentje lig te creperen. Ik ga een vlucht boeken op 2 maart naar Caïrns en zak dan af naar beneden. Kortom, ’t ziet er naar uit dat eind april al terug zal komen. Voordeel is dan dat ik op tijd ben voor Koninginnedag en weer de maand Mei mee kan maken, mijn favoriete maand. Heerlijk, de lente! Daarnaast heb ik meer tijd om te werken om een buffer op te bouwen voor ’t samenwonen en een geschikte opleiding uit te zoeken.

Vanochtend begonnen met ’t schoonmaken van het huis. Ik mocht een ruimte in de buurt schoonmaken, wat als ‘café’ diende. Daarna met wat mensen de ramen gelapt. Uitkijken voor spinnen, want die kunnen hier giftig zijn (zwarte weduwe bijvoorbeeld). Daarna had Joep een uitgebreide lunch voor ons allemaal gemaakt. ’s Middags eerst op internet gezeten, wat mail checken, dingen uitzoeken, financiën bekijken en plannen. Het ging echt tergend langzaam (0,10kb per seconde of zo), dus duurde wel een poos. Beter iets dan niets… Daarna had ik geen zin meer in de dag en ben gaan zitten lezen in de huiskamer. D’r stond nog een doos Goon (rode wijn in dit geval), dus daar ben ik de middag mee zoet geweest.

De avond was leuk, we hadden een afscheidsbarbecue van de ‘caretaker’, die gaat na 2,5 jaar weg en zijn plaats wordt opgenomen door een andere Wwoofer. Er waren verschillende mensen bij waar we voor werken. Mensen uit de gemeenschap kunnen Wwoofers inhuren van dezelfde gemeenschap, die dan klussen voor hen opknappen. Omdat het ons zo goed bevalt hebben we besloten tot woensdag te blijven (in plaats van zondag). Bij de bbq was ook bier, Cascade (2,5%) dat wel erg lekker was. Met mensen lopen kletsen totdat ’t donker werd. Wat zijn ze allemaal aardig! Daarna een tijdje naar een pingpongwedstrijd zitten kijken tussen de Wwoofers onderling en m’n boek uitgelezen in de woonkamer. Op tijd slapen, want morgen gaan Michel en ik houthakken.

19-02-2011 werken, goon en lezen
Héhé, vandaag ging weer wat beter. Misschien was ik nog moe van ’t reizen, had een kleine jetlag (twee uur tijdsverschil is niet noemenswaardig, maar ik kan ’t merken aan m’n natuurlijke ritmes). Om zeven uur was ik al wakker, om acht uur d’r uit en ontbijt gemaakt. De andere Wwoofers moesten om acht uur al beginnen, maar Michel en ik hadden een andere taak, dus konden om negen uur beginnen. We zouden worden opgehaald, maar d’r verscheen niemand. Bleek dat ze ons had afgezegd, zonder ’t ons te vertellen. Ook best. We hebben Luke even geholpen op ’t land, d’r kwam harde wind aan en hij had net broccoli gepland. De beschermzeilen (tegen konijnen en fel zonlicht) moesten eraf gehaald worden. Daarna meegeholpen met andere community-leden. Zij helpen elkaar zo nu en dan allemaal. Deze keer gingen mensen verhuizen en moest de achtertuin opgeruimd worden. De vorige eigenaar was een ‘collector’, oftewel iemand die alles bewaard. Wat een puinzooi lag daar allemaal! D’r stond bijvoorbeeld een oude grote schoolbus in de tuin, die dienstdeed als volgestouwde schuur. Zonde, als je ’t mij vraagt, ik had er een tuinhuis of kinderspeelplaats van gemaakt. In ieder geval, vele handen maken licht werk, dus we hebben aardig wat kunnen doen. Als dank kregen we weer een maaltijd, zelfgemaakte pizza, erg lekker!

’s Middags ff de stad in voor internet. Helaas was de bieb dicht, dus een drankje gehaald in een café en daar ff gezeten. Een ticket naar Caïrns geboekt voor 2 maart, vanaf daar de oostkust afzakken richting Sydney. Ben blij dat ik daar wat minder tijd voor reserveer. Terug op Moora Moora met Michel een wandeling gemaakt en overal foto’s van genomen. Daarna was het weer tijd voor goon drinken en lezen (nu weer een nieuw boek gevonden). Vervolgens avondeten gemaakt. Leuke weddenschap met Michel: hij moest alle overgebleven worsten (vijf stuks) opeten, binnen vijf minuten. Hij begon goed met de eerste drie, de vierde ging moeilijker en daar zaten wat stukjes bot in. Toen ik mijn uitgespuugde stukjes liet zien moest ’t ie bijna kokhalzen en haalde hij z’n weddenschap niet meer. Voor straf moest ’t ie de afwas doen (heb ‘m wel ff meegeholpen). Daarna rest van de avond besteed aan goon, lezen, t.v. kijken en proberen te tafeltennissen met Michel. Man, wat ben ik slecht in dat spel. Morgen maar weer ff geen goon meer, ben ’t nu wel weer zat.

20-02-2011 Overal beestjes
Community-dag vandaag. De hele gemeenschap komt bij elkaar om samen te werken aan enkele projecten. Wij Wwoofs kunnen daarbij helpen. Zo moest er een gebouwtje geschilderd worden waar bijeenkomsten worden gehouden. Eerst de buitenkant in de grondverf zetten, maar toen ging ’t regenen en zijn we naar binnen verkast, waar een aantal dingen geschuurd moesten worden. We hebben tot ongeveer vier uur gewerkt, en kregen tussendoor weer een goede lunch. Na ’t werken was ’t tijd voor thee en taart, een van de beste die ik ooit heb gegeten! Wat dat betreft is ’t hier goed toeven.

Wel ff wennen, want er werd gegeten in ons verblijf, ‘the lodge’, hetgeen een ontmoetingscentrum is voor iedereen en het officiële adres/kantoor van Moora Moora. Het zat nu dus vol met mensen. Wel lastig als je lekker rustig wil gaan zitten lezen en er kinderen om je heen lopen te rennen, maar je kunt niet alles hebben. Er zitten trouwens een hoop leuke beestjes in onze lodge. Bijvoorbeeld grote Hundsman spinnen, zag er vandaag eentje die met z’n poten wijd net zo groot was als m’n iphone, die beesten zitten overal. ’t Leuke is dat ze meteen stil gaan zitten zodra je het licht aandoet, dan bewegen ze helemaal niet meer. Daarna kwam een Amerikaanse Wwoofer met een schorpioen aangezet (een kleintje), die had ze in de douche gevonden. Ook hadden ze ’t over ‘Jumping Jacks’. Toen ik vroeg wat dat waren bleken het grote, agressieve mieren te zijn. Deze beestjes kunnen springen en zullen je al aan proberen te vallen als je in de buurt komt. Ze kunnen venijnig bijten. Ze zijn zwart, met gele kaken. Even met de Russel, de nieuwe caretaker van de lodge meegenomen naar zijn groentetuin, waar ze zaten. Grappige beestjes en inderdaad agressief. D’r zitten hier trouwens ook ‘redback spiders’ (zwarte weduwe), maar die heb ik gelukkig nog niet gezien. Wel goed uitkijken als je je schoenen aantrekt, want die staan buiten. En ze schijnen tussen ’t hout te zitten. Laat ik gisteren nou net een hele stapel oud rottend hout hebben verplaatst… Ik had verwacht bang te zullen zijn voor al die beestjes, maar vind ’t eigenlijk alleen maar leuk. ’t Enige waar ik wel bang voor ben zijn haaien. D’r is een duiker aangevallen bij de zuidkust en die is nog steeds niet teruggevonden. Weet niet of ik nog wel de zee in wil straks bij Caïrns…

De avond besteed aan eten (stond er nog voor ons, chill!) pingpongen, en lezen. Wilde skypen met Jasmijn, ’t internet werkte prima vanmiddag! Maar vanavond dus niet meer. M’n bereik is ook slecht, ik krijg wel smsjes binnen, maar zodra ik de tel. Oppak is mijn bereik verdwenen. Als ik een sms wil typen moet ik de telefoon daarna wegleggen, ff wachten en dan snel oppakken en sturen. Dat hoort erbij als je buiten de stad zit, maar handig is ’t niet.

Tenslotte nog iets over de auto. Ik heb mazzel gehad! De caretaker, Russel, had dringend een auto nodig en heeft hem van de jongens overgenomen. Voor mij dus geen blok aan m’n been dat ik niet kan veroorloven. De plannen voor de komende periode: woensdag vertrekken met de bus en trein naar Melbourne, daar een nachtje blijven. Dan met de bus naar Canberra om daar twee nachtjes te blijven. Vervolgens de bus naar Sydney, tot aan twee maart. Afscheid nemen van Joep en Michel. Dan ’t vliegtuig naar Caïrns.

21-02-2011 Restaurant Moora Moora
Héhé, wat een leven. Vanochtend drie uur gewerkt in de tuin, met een half uurtje pauze. Onkruid wieden en kruiwagens met zaagsel erover heen gooien. Vervolgens bramenstruiken rooien. Daarna uitgebreide lunch, soep, stokbrood met knoflook en chocoladetaart toe. Daarna ff een half uurtje chillen in the lodge. Vervolgens drie uurtjes bij Luke gewerkt, vanwege ’t slechte weer knoflook pellen in de schuur. Daarna twee uur de tijd gehad voor douchen, relaxen en daarna maaltijd bij Luke en Amy: Lasagna en gebakken aardappeltjes met ijs en appelflappen toe. Niet te filmen, hoe goed we het hier hebben. We krijgen echt de meest luxe maaltijden. Ik heb ’t idee dat we steeds in restaurants uit eten gaan! En ’t mooie is, alles is kosteloos. Echt super!

Goed, elk voordeel heb z’n nadeel. Vannacht was koud! Deze plaats is nu niet bepaald goed geïsoleerd en we zitten in de bergen, dus ’t is zo’n acht graden kouder dan in Melbourne. Vanochtend was ’t negen graden, brrr! Ik was blij dat ik kon werken, om eindelijk weer ff op te warmen. Had ook in m’n kleren geslapen, maar nog steeds koud. Vandaag was slecht weer, bijna hele dag regen gehad. Vanavond lekker ’t vuurtje aangegooid in de woonkamer en daar filmpjes gekeken. Living the good life. Morgen laatste dagje, jammer genoeg.

Nog ff wat reacties:

@ Harm: goed dat de problemen opgelost zijn. Heb je reisverslag over helikoptervlucht en Fox Glacier gelezen, gaaf man! Had ’t ook nog willen doen, maar ja, dat budget he… Wie weet in de toekomst. Ben benieuwd wat je verder nog gaat ondernemen.

@ Jasmijn: Nu wat minder foto’s van de diertjes, denk niet dat je die zou willen zien ;-) Met Friends ff rustig aangedaan, dan blijft ‘r nog wat over. Xxx

@ Piet: Hoest in Polen? Lekker koud? Wanneer ben je weer in Holland? Ciao!

@ Erna: eerstvolgende doelstelling is werken in Nederland en wat geld te verdienen. Das wel handig om te kunnen verhuizen… Hoop dat je veel plezier in Zwitserland gehad hebt!

@ Hillie: Zo dichtbij ben ik niet geweest, maar d’r lag wel een dooie die aardig aan ’t stinken was. Bah!

@ Ans: Jij een dag niet praten? Dat kan ik me echt niet voorstellen! Lijkt me wel lekker rustig ;-) Drie reisverslagen ineens? Dat is aardig wat geklets van mijn kant uit! En soms verlang ik wel weer naar dat kleine compacte landje. Groetjes aan de rest!


  • 21 Februari 2011 - 13:17

    Jeroen.:

    G-man!
    Wat een mazzel heb je gehad met die auto, ik weet dat het erg moeilijk kan zijn zo een ding te verkopen... ALtijd een opluchting als die weer weg is.

    Grappig dat je toch eerder naar NL terug komt, maar ik herken je argumenten wel; op een gegeven moment ga je eigen spullen en een vaste plek echt waarderen.
    Voor ons is het wel gezellig dat je weer terug komt, ook al woon je niet in Utrecht meer.

    Hier verder alles goed, Mark en Reimer gaan bij elkaar samen wonen ergens in overvecht; dat wist je waarschijnlijk wel? Bij mij wordt de keuken nu verbouwd dus dat is wel heel relaxed! Verder geen opzienbarende neiuwtjes.

    Nou, ik kijk uit naar je volgende verhaal,

    mzzls,

    Jeroen

  • 21 Februari 2011 - 13:18

    Jeroen:

    Ooh, en denk aan mij als je .......

    :D

  • 21 Februari 2011 - 13:36

    Jasmijn:

    Wat een leuk huisje! Klinkt wel ontspannen wat je daar allemaal aan het doen bent!
    Jammer dat het niet allemaal is gelopen zoals je wou, maar naar Cairns toe gaan is ook geen slecht idee. Let wel op dat niet alle gebieden daar bereikbaar zijn i.v.m. de overstromingen!
    xxxx

  • 21 Februari 2011 - 20:13

    Rik:

    Heeey Guido!

    Wat leuk om te lezen weer. Ook echt leuk om te lezen hoe open en eerlijk je alles opschrijft! Knap hoor!
    Gek idee dat 'vakantie' vieren ook kan vervelen. Ik maar iedere keer vanaf mijn buro dromen van 2 jaar de boel de boel laten. Dat na 4 maanden werken ;)
    Alleen de highlighst is denk een beste keuze!
    Blijf lekker schrijven, blijf ik lezen!

    Groeten aan Michel!

  • 21 Februari 2011 - 21:10

    Piet:

    Zit nog steeds in Polen, en daar is het min 12. Dus nog kouder dan bij jullie. Heb vanavond je moeder gesproken, die hebben vandaag die rit gemaakt met de glazen trein.Die hebben het ook goed naar hun zin. Niet verkeerd he om te werken. Maar blijf wel genieten. dit weekend vlieg ik naar huis.

  • 22 Februari 2011 - 07:07

    Hillie:

    Ik dank de hemel dat je niet meer in Christchurch zit wat daar is weer een aardbeving geweest. Dat Moora Moora verhaal vind ik helemaal te gek. Janwillem zou er prima tussenin passen en dan ook nog zonder TV en auto. In Canada bezoek ik altijd een goede vriend Aaron die net leeft als jij op een organic farm. Je verhaal klinkt me dus bekend in de oren. Volhouden hoor ! Dit is de reis van je leven en over die dip kom je echt wel heen.

  • 22 Februari 2011 - 09:18

    Ome Eejk:

    nou giep je bent op tijd weg uit nieuw zeeland, vlak bij chrischurch is een aarbeving geweest 6,3
    je begeeft je wel in een gevaarlijk gebied, tussen de stormen, overstromnigen. hier in nederland hebben we enkel vorst -5 C.

  • 22 Februari 2011 - 12:37

    Henk:

    Erg blij te weten dat jij niet in Christchurch ben op moment...!!! Goh zeg, het is dit jaar wel een bende aan die kant van de wereld. Ben blij dat jij alle ellende ontwijkt heb...
    Hey.. dat Moora Moora lijkt mij best wel een leuke plek... en een goed idee voor reisigers zoals jouw...
    Leuk om voor je eten te werken en beter voor je dan een Big Mac... ha,ha.
    Hey geniet ervaan en blijf de ellende ontwijken...
    P.S. Hier nog veel sneeuw en -10 :-)
    Grtz.

  • 23 Februari 2011 - 18:55

    Robert:

    Haha je wordt dr niet magerder op ouwe! Hahah

    Je hebt wel geluk gehad dat je niet nog steeds in Christchurch bent ;)

    Maarreh koninginnenacht gaan we Utrecht zeker onveilig maken! Lijkt me niet leuk.

    Doe het verder wel rustig aan daaro! En kijk uit voor overstromingen, orkanen en aardbevingen...ohja en bosbranden ;)

    Nou later hè ouwe gek

  • 24 Februari 2011 - 01:06

    :

    He kerel, wat ben jij wispelturig zeg, elke keer veranderen je plannen, heerlijk is dat. Alleen is t in jou geval door de financien. Dat is helaas wat minder. Idd was Fox en Franz geweldig. Gelukkig zat ik tijdens de aardbeving niet in Christchurch. Wel vlakbij in Kaikoura, maar gelukkig geen last gehad. Jammer dat je nu niet de westkust gaat doen en toch de oostkust gaat zien, misschien komen we elkaar nog ergens tegen, over 4 weken vlieg ik naar melbourne! Een tent voor jou? Dat had ik niet verwacht zeg, veel gekker moet t niet worden. Geniet er nog van! Hasta Luego!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

guido

ff de winter ontvluchten...

Actief sinds 10 Sept. 2010
Verslag gelezen: 209
Totaal aantal bezoekers 52455

Voorgaande reizen:

09 November 2010 - 06 April 2011

Giepstar in kangoeroeland

Landen bezocht: