Eastcoast: Meet people, Do things, Go places!

Ha mensen!
Mijn een na laatste reisverslagje. Zit inmiddels weer in Sydney, en ’t is hier vandaag stralend weer. Toch begint ’t al een beetje herfst te worden, gisteren veel wind, bewolkt en de blaadjes beginnen te verkleuren. Tijd om terug te gaan naar de lente in Holland! Anyway, dit reisverslag gaat over de laatste daagjes aan de Oostkust. Brisbane, Byron Bay en een stukje Sydney. Vandaag (zondag) nog een hele dag, morgen avond vliegen, overmorgen een dagje Taipei en dan woensdag weer terug in Holland. Om ’t op z’n Aussies te zeggen: See yah!

29-03-2011 Toeval in Brisbane
Ik ga eerst nog ff verder met gisteren, want toen ik net alles online had geplaatst kwam m’n kamergenoot stomdronken thuis en bood me een paar glazen Cola-Wodka aan. Tsja, nee zeggen is ook zoiets… Hij is in ieder geval een relaxedte kerel die graag met allerlei mensen praat. Zijn manier van reizen is voor langere tijd op een plaats te blijven en daar vooral in hostels te zitten, om mensen te leren kennen en de mensen uit de stad. Kan ook leuk zijn… Daarna ff mee naar ’t dakterras om een sigaret te doen. Raakte daar weer aan de praat met een Duitser die net begonnen was met z’n reis in Australië. Hij had een boek waar hij iedereen wat grappige dingen in liet opschrijven en tekenen. Goed idee, jammer dat ik dat niet eerder had bedacht! Had voor hem mijn standaardtekening neergezet. Op een gegeven moment waren de mensen aardig dronken en gingen ze bij een jongen uit hun groep z’n kleren uit trekken, die natuurlijk veel verzet bood. Ook zag je dat er veel in ’t hostel was gesloopt, gaten in de muur etc. door dronken gedrag. Tijd voor mij om terug naar m’n kamer te gaan, want van dat soort gedoe hou ik niet. Als ik dronken ben ga ik juist gewoon met iedereen zitten lullen… Anyway, voor de tijd die ik er zat, was ’t in ieder geval wel gezellig!

Wow, de volgende dag tot drie keer toe toeval gehad in deze stad. Ik zal ‘t er gaandeweg wel over hebben. Vanochtend eerst eens lekker uitgeslapen tot 9 uur. Fijn! Daarna op ‘t plein twee boterhammen gegeten die ik nog had, en mensen gekeken. Toen een half uur aan de telefoon gehangen om m’n hostel in Sydney te veranderen, want ik wil graag in een ander YHA zitten. Is uiteindelijk niet gelukt, maar was wel weer een goede oefening voor m’n Engels. Toen naar ‘t Greyhound Station gelopen, omdat ik wilde weten waar ‘t was en hoever dat lopen zal zijn. Dat scheelt weer stressen morgen, want dan kan ik ‘t snel vinden. Daarna teruggelopen naar ’t winkelgebied.

Daar aangekomen kwam ik toevallig Anke tegen, die ik ontmoet had aan het begin van de reis. Zij was hier samen met een andere jongen, Niek. Erg leuk om ff mee te kletsen en uiteindelijk hebben we nog een lunch gepakt. Grappig om te horen wat alle andere mensen uit de groep waar ik mee aankwam hebben gedaan. De meeste zijn al naar huis, of gaan zo langzamerhand naar huis.

Daarna ff winkelen. D’r was een mooie winkel waar ik een overhemd en manchetknopen heb gekocht (deze laatste waren niet zo duur voor Nederlandse begrippen). Grappig, ik wilde in Cairns een mooi overhemd kopen, maar kon ’t toen nog niet doen door 1. ’t geld en 2. het feit dat ik ’t mee moest slepen. Anyway, toen ik een stukje verder was gelopen zag ik toevallig precies ‘t zelfde overhemd hangen dat ik in Cairns leuk vond. ’t Was nog goedkoper ook! Alleen had ik er dus net al eentje gekocht. Shit…

Daarna nog ff verder shoppen, boodschappen gedaan en terug naar ’t hostel om wat te lezen en te tukken. Daar raakte ik weer in gesprek met m’n kamergenoot, die momenteel studenten Engelse les geeft. Laat hij nou net die examens afnemen waarvan ik in Cairns heb overwogen er eentje te maken! Ik had toen die pre-test gemaakt, die ik soms wel lastig vond. Hij vertelde mij dat er een bepaald systeem achter zit, en als je dat door hebt is ’t eigenlijk best wel makkelijk te doen allemaal. Goed, verder de tijd doorgebracht met lezen in m’n nieuwe boek. Daarna naar de HJ voor een maaltijd. Toen ik buiten een sigaret zat te roken kwam er een meisje in tranen naast me zitten en vroeg om een sigaret. Ik vroeg wat er gebeurd was, en ze was net geslagen door haar vriend. Tsja, wat zeg je dan… Ik heb wat met haar geprobeerd te praten en gelukkig begon ze al snel te glimlachen. Ze is 22, moeder van 2 kinderen en de derde was onderweg. Ik had met haar te doen, hoop dat ze een oplossing vindt voor haar problemen. Al snel werd ze opgehaald door vrienden die verder voor haar zorgden.

Tijd om naar de bioscoop te gaan, want ik had een kaartje voor de voorstelling van half negen gekocht. Battlefield Los Angeles, een film over een invasie van Aliens in de wereld. Goede film, de actie blijft maar doorgaan! Ik vind de voorstukjes ook altijd zo leuk om te zien, d’r komen zo veel goede films uit die ik nog wil zien! Daarna terug naar ’t hostel en nog wat liggen lezen. Morgen om half twaalf de Greyhound pakken richting Byron Bay. Nog maar twee keer met de Greyhound en nog maar twee verschillende hostels waar ik in moet slapen. Daarna nog maar drie lange vluchten en als ’t goed is dan een ritje richting Culemborg! Maar eerst Byron Bay uitchecken, ik hoor van iedereen dat ’t erg goed is!

Nadat ik dit stukje had geschreven was het pas elf uur, maar de meeste kamergenoten lagen al te slapen, dus het licht was uit. Ik lag nog ff te lezen met m’n zaklamp, toen m’n dronken kamergenoot weer binnenkwam. Hij sleepte mij mee naar buiten en ik dacht dat we een sigaret op ’t balkon gingen doen, dus liep op blote voeten. Maar in plaats van dat gingen we naar de shoarmatent, waar hij een allejezus grote maaltijd voor me kocht. Ik protesteerde nog, maar ik had alleen de keuze tussen een pizza of een bak shoarma, aldus mijn kamergenoot. Dat hebben we dus op een bankje op zitten eten, terwijl we een interessant gesprek voerden. Toen ik uiteindelijk op m’n telefoon keek, was ’t al half twee! Grappig, hoe avonden soms kunnen lopen.

30-03-2011 Toeval in Byron Bay
’s ochtends ontbeten en uitgecheckt, maar niet voordat m’n kamergenoot een bak koffie voor me had gekocht en we een tijd hebben zitten kletsen. Grappige kerel, hij gaat soms naar de Mac, koopt daar een hele maaltijd, eet alleen de frietjes op en geeft de hamburger aan een zwerver. Onderlaatst had hij een shoarmamaaltijd gekocht voor een vrouw die op de bank voor die tent in slaap was gevallen. Hij had het personeel verteld haar in de gaten te houden en de maaltijd te maken op het moment dat ze wakker werd. Wat een vrijgevigheid! Ik probeerde hem nog 20 dollar te geven voor alles (drinken, eten, koffie etc.), maar hij wilde er niets van weten…

Vervolgens naar ’t Greyhound station gelopen en een goede vier uur gereden naar Byron Bay. Zit nu in een andere tijdzone, ’t verschil met Nederland is nu 9 uur. We zijn langs de Goldcoast gereden en hebben ’t plaatsje Surfers Paradise aangedaan. Hier staan me een partij wolkenkrabbers! Allemaal appartementen. En ’t is erg booming, want ze blijven maar bouwen (in Brisbane trouwens ook). Goed, aangekomen in Byron Bay. Zoals met alles waar ik naartoe ben geweest, had ik mij hier ook niet op voorbereid. Het blijkt een surfersdorpje te zijn, met alleen maar jonge mensen (heb niemand van 40+ gezien). En een hoop hippies, want je zit hier in de buurt van een stadje waar nogal wat ‘pot’ gerookt wordt (Nimbin of zo, ben de naam kwijt). Wederom weer een paradijsje. Ik had er na de reis een beetje de balen van, bedacht me wat ik hier nou weer te zoeken heb. Surfers en Hippies, je moet er maar van houden. En alweer een paradijs? Ik dacht: Geef mij voor de verandering nou maar weer eens een mooie dijk, met aan de ene kant uitzicht op een rivier en de uiterwaarden en aan de andere kant een weiland vol met koeien die je aan staan te staren. Heb nu wel genoeg zon, zee, strand en tropen gezien. Maar goed, naar ’t hostel gelopen en ingecheckt. Aangekomen bij m’n kamer zat ’t ie vol, dus ik had zoiets van: doe mij maar een upgrade naar een luxere kamer, want ja, ik blijf verwend. Toen ik beneden kwam had ik mazzel, want die kon ik gratis krijgen!

En de rest van de dag was super! Ik had via Facebook contact met Ozzie gehouden, die ineens voor m’n neus stond toen ik de nieuwe kamer boekte. Relaxed, hij zat al de hele dag in Byron Bay en had een supergave auto gehuurd (zo’n nieuwe Ford Falcon, prachtige kleur blauw). En een uurtje later kwamen de twee Zwitsers uit ons groepje in Fraser Island ook nog eens aan met de Greyhound! (Toby en Dino). We hebben hen naar ’t hostel gereden en ze zijn daar ingecheckt. Als ik zie hoe gaar dat hostel is, ben ik wel erg blij met mijn luxe kamer. Anyway, tijd om naar ’t strand te lopen en daar een biertje te doen. Kwam ik op ’t terrasje, zat daar een Duitser waar ik in Brisbane een tijd mee heb staan kletsen (die met dat boek met die tekeningen)! We gingen er met z’n allen bijzitten en hebben flink wat bier gedronken. Ik barstte van de honger toen ik begon, maar bier maakt een hoop goed. Was erg gezellig. Laat ik ’t zo zeggen: waar je ook bent, it’s the people that make the place!

Rond een uurtje of negen ging de Duitser weg en liepen wij naar de auto, om ff door de stad te rijden en naar de vuurtoren in de buurt. Wie had dat verwacht, met harde muziek in een gave auto een beetje rond te touren door zo’n stadje? M’n tienerjaren kwamen weer terug… Bij de vuurtoren was ’t wel gaaf, je had een mooi uitzicht op alle lichtjes van Byron Bay. Daar zat ook een gave uil op een verkeersbord, maar ’t lukte niet echt om die op de foto te krijgen. Rond een uurtje of tien werd ’t toch echt tijd voor Pizza, we hebben de Meatlovers genomen, echt genieten! En toevallig liep ik in die pizzeria Paul uit Nieuw Zeeland (van de Fransz Jozef Gletsjer) weer tegen ’t lijf. ’t Blijft een kleine wereld. Ff de pizza opgegeten en daarna wilden we nog naar een andere tent, maar die ging sluiten. En dat al om half elf. Maar goed, ik had ‘m al aardig hangen, dus ’t werd tijd om naar ’t hostel te rijden. Eerst de jongens afgegooid en Ozzie had nog geen plaats, dus die kon bij mij op m’n kamer wel terecht. Eerst geprobeerd gewoon binnen te lopen, maar je moest je paspoort laten zien, dus Ozzie moest alsnog betalen. Ach, je kunt ’t allicht proberen…

31-03-2011 Bier & Tieten
Om half zeven ging Ozzie er al weer vandoor, die moest nog naar Brisbane rijden en had daarvandaan een vlucht terug naar Londen. Ik heb nog wat langer geslapen, tot negen uur. Daarna ff wat ge-internet op de iphone, ontbeten en wat gelezen. Op een gegeven moment werd m’n kamergenoot wakker en zat ik daar wat mee te kletsen. We begonnen in ’t Engels, maar al gauw bleek dat ’t een meisje uit Holland was (Enschede). Grappig. Anyway, tijd om Toby ff te bellen, kijken of ze al wakker waren. Na drie keer proberen bleek dit ’t geval, ze waren aan ’t surfen. Toby had zelfs dolfijnen gezien, die met hem mee hadden gezwommen! We hadden om half een afgesproken bij ’t Beachhotel, de tent waar we gisteren hebben zitten drinken. M’n kamergenoot (Amber) ging mee en die had een coupon om bij de Subway een tweede ‘Footlong Sub’ gratis te krijgen, dus daar hebben we gebruik van gemaakt.

Daarna wilde Toby graag nog een keertje het lighthouse zien. We waren er gisteren al geweest, maar toen was het donker. Alleen Ozzie was er niet meer, en die had een auto. Hoe kom je d’r dan? Nou, we konden fietsen huren. Dus zijn we naar de vuurtoren gefietst. Zwaar! Ik had al in geen vijf maanden meer gefietst, het was nogal steil die heuvel en het was enorm lekker weer, dus enorm heet. Ik was blij dat ik boven was. Maar ’t was ’t waard, een gaaf uitzicht op de zee en op Byron Bay. Daar iets gedronken en toen teruggefietst naar ’t Beachhotel. Dat ging een stuk makkelijker! Hoewel ’t nog maar drie uur was zijn we toen begonnen met bier te drinken. Daar gezeten tot een uur of zeven, tot ’t tijd werd om wederom een pizza te gaan halen. Erg goed! Daarna ff terug naar ’t hostel, fiets teruggebracht (je bent hier trouwens verplicht om een helm te dragen), gedouched en gelezen.

De jongens hadden een doos bier gehaald, dus die hebben we op ’t strand leeggedronken, terwijl we naar de sterrenhemel keken en zaten te kletsen. Was erg gezellig! Daarna werd ’t wat minder, we gingen we naar een of andere tent, waar een wet-T-shirt competitie was. Als ik ergens een hekel aan heb is ’t wel in een drukke discotheek staan. Bah! ’t Begon al toen we d’r kwamen, we moesten wachten achter een hekje, terwijl andere mensen gewoon door konden lopen. FF laten zien dat de uitsmijters de baas zijn, stumpers. Goed, naar binnen (eerst geld betalen), maar eerst rugtascontrole. Ik heb dat ding namelijk altijd bij me, daar zitten alle belangrijke spullen in. Waaronder nog een biertje dat ik over had, dus dat werd in beslag genomen. Daarna in een overvolle discotheek, waar iedereen stond te wachten voor ’t podium. ’t was allemaal zoiets van ‘kijk mij eens stoer zijn’. Bah. De w.c.’s waren er achter, dus zie daar maar ’s langs te komen. Goed, tijd voor de wet-T-shirt competition. Allemaal knappe dames die zich belachelijk stonden te maken, terwijl iedereen stond te joelen. Goed, ik ben ook een kerel, dus ook ik heb m’n ogen uitgekeken terwijl de rondborstige dames met water overgoten werden en daarna het t-shirt (met niets eronder aan) van hun lijf rukten. Leuk om te zien, maar dat woog niet op tegen die gare discotheek waar ik was, dus had ’t al snel gezien. Afscheid genomen van de groep met wie ik was. Als ’t goed is zie ik Toby en Dino weer in Sydney, want die komen daar ook zaterdag aan. Bij ’t naar buiten gaan hemel en aarde bewogen om ’t biertje van de uitsmijter terug te krijgen, die wederom moest laten zien wie er de baas was. Best joh, als jou dat gelukkig maakt.

Byron bay is echt zo’n partystadje. Surfen, op ’t strand liggen en feest vieren. Jonge, knappe, stoere, brede mensen en hippies. Party, party party! Ik weet niet wat ’t is bij mij, maar heb al sinds ik de leeftijd heb om uit te gaan een hekel aan dat gebeuren. Ben altijd tegen wil en dank door iedereen meegesleept. Heb veel leuke dingen gedaan (die je meegemaakt moet hebben) en was altijd blij als ’t weer voorbij was. Geef mij maar een bioscoopje, casino of ’n dag naar sixflags of zo en natuurlijk een biertje doen met vrienden in een niet te volle kroeg. En dan soms, als ’t echt gezellig is, als ik ’t echt naar m’n zin heb, een keertje naar een discotheek en dan helemaal compleet losgaan op happy hardcore of andere snelle stampmuziek. That’s just the way I like it…

Terug naar ’t hostel gelopen en daar bleek dat ik m’n internet USB-stick was kwijtgeraakt. Balen! D’r stond nog twee gigabyte op, en ik wou dat ding verkopen in Sydney. Was vandaag ook al m’n pasje van m’n hostel kwijtgeraakt. Kost normaal gesproken $5,- om ’t te vervangen, maar ik had mazzel en kreeg gratis een nieuwe. Jammer van m’n internet, maar ik ben erg blij dat dat ’t enige is. Had ook m’n Iphone, laptop, portemonnee of paspoort kunnen verliezen. Dan ben je nog veel verder van huis! Ik hoop alleen dat iemand ‘m heeft gevonden die er ook echt iets mee kan, en dat hij er veel schik mee heeft.

Ik zie een beetje op tegen morgen, want dan moet ik om 10 uur uitchecken, terwijl mijn Greyhound pas om 21:00 vertrekt. Kortom, de hele dag dakloos. M’n spullen kan ik in ’t hostel achterlaten, maar heb geen plaats meer om ff te chillen of zo. Moet eigenlijk de hele dag zitten wachten op die bus, als ik ’t over had kunnen doen had ik dat wellicht anders gedaan. Maar goed, ’t is zoals ’t is. Vandaag was in ieder geval een goede dag, en ik heb genoten van ’t gezelschap van de mensen met wie ik was. It’s all about the people. Reizen is leuk, maar ik heb nu wel genoeg vakantie gevierd. Zal blij zijn als ik gewoon m’n spullen weer veilig kan laten slingeren, ik ’s nachts niet meer wakker schrik omdat ik niet weet waar ik ben, weer een voorraad gezond eten heb, geen vreemde mensen meer in m’n keuken, woonkamer, slaapkamer en badkamer heb, en eindelijk de weg weer ’s weet in een stad.

01-04-2011 Wachtdagje
Om half negen wakker, tien uur uitgecheckt. M’n spullen in de opslagruimte neergezet. Eerst een poos zitten lezen op de bank (lekker onderuit gezakt). Toen naar de Woolworths (supermarkt) gelopen en op z’n elfendertigst alle verschillende soorten groente en fruit staan bekijken. Als ik straks terug kom ben ik waarschijnlijk zo traag als dikke stront door een theezeefje. Vervolgens naar ’t strand gelopen, daar gelezen, een lange strandwandeling gemaakt (halverwege gelezen). Lunch gepakt in ’t hostel (had nog een halve ‘foot long tuna sub’ van gisteren over) en gelezen. Omdat m’n boek zo langzamerhand uit begon te raken naar de boekwinkel gelopen en gelijk maar twee nieuwe gekocht. Terug naar ’t hostel gegaan en… gelezen.

Amber (m’n kamergenoot), moest ook uitchecken vandaag, maar omdat ’t weekend is zaten alle hostels vol. Haar oplossing voor ’t probleem is de hele dag op de bank liggen (bijkomen van ’t stappen van gisteren), vanavond opnieuw stappen en als de kroegen sluiten op ’t strand gaan slapen of bij wat vriendinnen op de vloer crashen. Ik moet er niet aan denken… Hoewel, ik crash in de Greyhound, da’s ook niet alles. Anyway, met Amber naar Domino’s gelopen. Voor mij de derde dag op een rij dat ik een ‘meatlovers’ heb genomen. Je moet wat bij een gebrek aan de Mac, want die zijn wettelijk niet toegestaan in Byron Bay (misschien dat ’t daarom mijn stad wel niet is). En guess what: D’r ging iets fout, waardoor ik tien minuten moest wachten op een nieuwe pizza. Geen probleem natuurlijk, ik kreeg daarna zelfs nog de ‘foute’ pizza gratis mee! Dus dan weet je bij deze wat mijn avondeten wordt morgen.

Na de pizza ff tanden poetsen en omkleden. ’t Is vrijdagavond, dus rond ’n uurtje of acht begon ’t feest bij mij in ’t hostel. Voor mij reden om alvast naar ’t Greyhound Station te lopen, heb daar op m’n gemak m’n boek uitgelezen. Kwam trouwens ook weer een Engelse meid tegen die ik in Cairns en op Fraser ook al tegenkwam. FF mee zitten kletsen. Kwam op ’t strand trouwens de Duitser van eergisteren nog tegen, met wie ik ff heb zitten kletsen. Hij was met twee Australische Dudes die in Byron Bay leven. Toen ik vroeg wat ze deden ‘for a living’ was ’t antwoord: de hele dag bier drinken, blowen, surfen en ‘pussy’ uitchecken. Geld kregen ze van de overheid, door surfles te geven en drugs te verkopen. En ze vonden dat ze een geweldig leven hadden…. Need I say more? Byron Bay is echt mijn stad niet, ben blij dat ik weer in de Greyhound zit richting Sydney. Tenminste weer een echte stad. Maar wellicht heb ik gewoon genoeg van ’t reizen en al die hete paradijsjes. Zoals een Belg uit Cairns ’t mooi kon verwoorden: ’t hangt me de kloten uit (ik moet nog steeds lachen om die uitspraak). Al met al was ’t een lange dag vandaag, maar vanavond was best leuk en ging wel snel. Nu maar ’s zien of ‘k kan slapen. Rond tien uur rijdt ik Sydney binnen en verblijf daar m’n laatste twee nachten in YHA Central.Lijkt me lachen, weer wat dingetjes zien, Toby en Dino rondleiden en wellicht nog een filmpje pakken of een kroegje. Komt goed!

02-04-2011 Back @ Sydney
Nou, die nacht ging prima! Eigenlijk doe ik gewoon m’n normale dingen die ik ’s avonds ook doe: lezen, schrijven en op de laptop kijken. Daarna gooi ik m’n oordoppen in en m’n oogkap voor (met daarop duidelijk geschreven: Do not disturb), en ga wat zitten denken. Daarna is er altijd een stop, waar ff wat eten gehaald kan worden. En daarna begint ’t sluimeren. Echt slapen lukt niet, maar ook in de sluimertoestand gaat de tijd lekker snel voorbij. En ik was deze keer zo slim om m’n vliegtuigkussentje mee te nemen, dus daar kon ik lekker tegenaan liggen. Elke keer gaat dat ik de nachtGreyhound neem gaat ’t beter.

Goed, om 10 uur in Sydney! M’n hostel was vlakbij, op twee minuten afstand en dat scheelt enorm als je moe bent. Gelijk inchecken, zit op een vier-dorm met drie mensen erin. Een Koreaanse gast (die goed op de hoogte is van alles in de wereld en goed Engels spreekt) en een kerel uit Engeland. Een van z’n armen is niet volgroeid (al sinds z’n geboorte), dus dat ziet er een beetje vreemd uit. Ik heb ‘m gelijk ’t boek laten zien dat ik gekocht had over die kerel zonder armen en benen, en hij herkende hem. In Australië is ’t ie heel bekend, maar heb geen idee hoe dat in Nederland is. Anyway, tijd om ff wat ze hier noemen de ‘Tripple S’ uit te voeren (Shit, Shave and Shower). En een uitgebreid ontbijt te maken. Daarna was ’t een uur en heb ik tot drie uur liggen tukken. Grappig, toen ik wakker werd had ik ’t idee in m’n hoofd dat ik niet mocht praten (volgde uit een of andere droom), dus toen m’n kamergenoot begon te kletsen zei ik niets terug… Man, wat wordt je altijd gaar wakker als je overdag heb liggen slapen.

Maar dat bestrijden we met een goede wandeling. Ik blijf Sydney geweldig vinden, hier ken ik eindelijk de weg weer! Ben de halve stad doorgelopen naar Australian Backpackers, heb daar m’n laatste post opgehaald, ticket uitgeprint en verteld dat ik maandag vertrek (jeetje, dat is al overmorgen!). Daarna boodschappen gedaan. Ik had weliswaar een pizza gratis, voor in de magnetron, maar heb er gelijk maar voor elf dollar toppings bijgekocht, zodat ’t wat gezonder wordt. Morgenavond waarschijnlijk weer een Maccie, net zoals overmorgen en wellicht ook nog de dag daarna. Daarna is ’t gedaan met de pret en zal ik ’s wat aan mijn ongezonde eetpatroon gaan doen, anders wordt ik moddervet. Maar goed, thuis kan ik weer normaal koken en zijn de etenswaren weer goedkoop, dus dat wordt dan wat makkelijker. Hier in Australië is het echt reteduur om te eten en drinken. Voor sigaretten betaal je al gauw $16,- en voor een biertje is $ 5,50 vrij goedkoop. En de producten die ik graag gebruik zoals bananen, tomaten, paprika’s en uien zijn ook enorm duur. Daar staat dan weer tegenover dat de lonen erg hoog zijn, zelfs een schoonmaker verdient hier al $15,- per uur…

De avond was kort. FF eten gemaakt en werd nog gebeld door m’n ouders, leuk! Daarna filmpje gekeken op de laptop en vroeg gaan slapen. Ben best wel moe eigenlijk, en moet overmorgen weer een nacht missen (en de nacht daarna ook). Grappig, het daylight control programme gaat hier veranderen. Oftewel, de klok gaat weer een uur terug. Eergisteren moest ik wennen aan het feit dat het ding vooruit moest, nu kunnen we weer terug. Straks een dag leven op Taiwan tijd, daarna terug naar de Nederlandse. Anyway, ik kan in ieder geval zeggen dat ik de oostkust in twee weken gedaan heb. Yeah baby, I did it!

Nog ff wat reacties:

@ Mark: Ha Markus! Relaxed dat je nu met de Rijmster een eigen crib hebt! Alleen ik dacht dat je een sterke kerel was, heb je de hulp nodig van mijn vriendin om te verhuizen? ;-) Ik kom binnenkort wel ff langs, ’s kijken wat jullie d’r van hebben gemaakt!

@ Raimond: Veel succes met de verhuizing! Fijn dat je weer dichterbij de kinderen bent! Ik heb ’t idee dat Antwerpen een beetje op losse schroeven staat, maar kom hoe dan ook een keertje langs om ff te kijken. Haha, ik denk dat ik aandelen van McDonald’s ga kopen ;-)

@ Erna: Ach, de poezen mogen op mijn schoot ’s avonds. En ze hebben altijd nog de logeerkamer! Leuk dat jullie mij op komen halen van schiphol! Nog een paar dagen. En bedankt voor ’t belletje gisteravond. Tot woensdag!

@ Hillie: Haha, je moet wat als je je verveeld! Was leuk om te maken. Ja, de oostkust is wel een plaatje hoor! Geen wonder dat zoveel mensen hier langs reizen… Tot gauw!

@ Joost: Ha sheriff, je mag langskomen hoor! Lijkt me lachen! Ik zal zorgen dat ik een kratje met verschillende biertjes heb staan (want heb ze allemaal wel gemist hoor). Tot vrijdag! En dikzak??? Ach, ’t wordt tijd dat we weer gaan fitnessen!

@ Harm: haha, veel ronder dan ik gewend ben van mezelf. Maar ik denk dat jij de oostkust ook wel leuk vindt, en je hebt er niet al te veel tijd voor nodig… Greyhound pas kost $350,- en dan kun je op- en afstappen waar je maar wilt! Nog veel plezier op de rest van je reis, ik blijf je verslagen lezen!

@ Jeroen: Jay! Nou, als je ’t niet erg vindt sla ik de Mac ff over… maar Olivier, zekers!!! Enne, denk aan mij he…

@ Piet: Thanx voor je belletje gisteren, leuk! Heel veel succes in Polen, en ik kijk er al naar uit om je weer te spreken, onder ’t genot van een cola lummeltje! Ciao!

@ Robert: Haha, die is goud ouwe! Groeten aan je moeder! Tot snel, dan kun je m’n zure gezicht weer bekijken als je weer eens een stinkscheet in een overvolle bus hebt gelaten en daarna stoïcijns voor je uit blijft staren of er niets is gebeurd, terwijl iedereen om je heen z’n adem inhoudt of flauw begint te vallen en de buschauffeur midden op de weg de deuren opengooit omdat die lucht gewoon niet meer te harden is!

@ Hank: Van harte gefeliciteerd met opa en oma! Ik ben slecht geweest, ben ’t deze keer vergeten. Zal hen bellen als ik weer in Nederland ben, kunnen we bijkletsen. The Keg, gezellig! Neem er ook eentje op mij! En nu nog sneeuw? Jeetje, wat duren die winters lang bij jullie! Goed, nog een paar daagjes, dan kan ik weer aan de realiteit gaan wennen. See yah!