134 meter bungeejumpen!

Ha menschen!
Dit blogje plaats ik weer ff wat vroeger, omdat ik vanaf overmorgen vier dagen de Milford Track ga lopen (54 km). Neem de laptop niet mee, want ’t regent er 80 % van de tijd. Ook verwacht ik dat er weinig stroom zal zijn. Anyway, leuk dat jullie meelezen. Eerst ga ik ff in op de uitspraken van m’n vorige blog, ik zet er achter van wie ze zijn:

Jaaa hoor! (Rob)
Wat erg! (Joep)
Lek’ker! (Michel)
Betalen, Pannenkoek! (Joep)
Wat een mooooooie dag! (Rob)
OOOOOOH! (Alle vier, als we weer ’s een mooi uitzicht zien)
Piemelmans! (Joep)
Je moeder! (Joep, Guido)
Jij wel, Tarzan! (Guido)
Wat jij wil, Sheriff! (Guido)
Run, you fools! (Joep)
Chagarijnig? Geef die jongen ‘s wat te eten! (Rob, slaat op mijn humeur af en toe)
Mag ’t licht uit? Nee, doe maar een oogkapje op! (Guido en Michel)
Biertje? (Alle vier)


23-01-2011 Met Haast d’r vandoor…
Weer ‘s een reisdag gehad. De eerste locatie was Haast, ongeveer twee uurtjes rijden. Dat was echt een gat waar niets te beleven viel! D’r zat nog geen eens een supermarkt. We hadden daar een overnachting geboekt, maar kregen d’r zo de balen van dat we die afgezegd hebben en zijn doorgereden (wel eerst ff de tank volgegooid, want je kon pas 120 km verderop weer tanken). Nu zitten we in Wanaka, aan een mooi meer. Weer echt supergave omgevingen gezien, niet te filmen! Ik ga ze dan ook niet eens meer proberen te beschrijven. Ik hou het bij mooi weer, bergen, bossen en meren. Je kunt honderd foto’s nemen en dan nog krijg je ’t er niet op… Ik zou zeggen, dit is iets waar je zelf naartoe moet gaan.

Na aankomst ff boodschappen gehaald en daarna pannenkoeken gebakken met Joep. Een dikke stapel, die binnen no time was weg gegeten. Ik was zo slim om een plastic bordje op een heet fornuis te zetten, wat een stank kwam daar vanaf… Verder was ik zo gaar dat ik op bed ben gaan liggen en niets heb gedaan. Daarna ff met Michel stukje gereden, want ’t blijft hier echt mooi. Vervolgens wat op de laptop zitten klooien, we hebben een dag internet genomen voor 12 dollar. Vroeg gaan slapen.

24-01-2011 Duurste T-shirt ooit
Vanochtend maar een klein stukje gereden. Maar hoe! Over bergen met een geweldig uitzicht over de vallei, niet te filmen (hoewel er een hoop russen naast ons op het uitkijkpunt stonden die een poging waagden). Om de tijd te verdrijven ff Arrowhead town aangedaan, een klein stadje dat toeristen trekt doordat alles daar ouderwets lijkt. Een paar mooie oldtimers gezien en ff rondgewandeld met Rob. Michel en Joep gingen nog wat LOTR locaties aandoen. Toen naar Queenstown, een bruisend bergstadje. Als je graag gekke dingen onderneemt, dan is dit de plaats waar je moet zijn. Kajakken, raften, parapente, parachutespringen, bungeejumpen, quadrijden, noem ’t maar op of ’t is hier mogelijk. Mits je genoeg flappen meebrengt natuurlijk. Ik had een T-shirt gekocht voor $260,-. Erg duur, maar daar kreeg je wel een gratis bungee jump bij. En niet zomaar eentje, de op twee na hoogste ter wereld. 134 meter knal je naar beneden! Om eerlijk te zijn ben ik nu al zenuwachtig. Rob gaat niet mee, hij vond $260,- teveel geld. Dat is €150,- Daar kan ik hem geen ongelijk in geven, maar we zijn hier maar een keer en dit is zoiets wat je hierna nooit meer doet. Ik bedoel, hoe vaak gaat iemand in een paar dagen tijd eerst een gletsjer beklimmen en daarna bungee jumpen?

Nog ff door de stad gelopen, boodschappen gehaald (weer bier, relaxed!) en teruggelopen. Michel en Joep gingen een film huren voor vanavond (LOTR, die moeten we toch nog ff zien!) en Rob en ik liepen dus terug met alle boodschappen. Natuurlijk eerst de verkeerde kant opgegaan, dat wordt nog wat als we met z’n tweeën reizen. Daarna chillen in ons hostel, met een mooi uitzicht op de bergen. We hebben een fijne kamer, lekkere bedden en een gezellige woonkamer met keuken. Iets van drie dormrooms in ons huisje, dus weinig last van andere mensen. Gelijk de t.v. ingepikt. FF uitgebreid op internet gezeten, want je betaald hier per MB i.p.v. per uur. Lekker hoor. Nog een voordeel is dat we hier drie nachten zitten, dus voorlopig ff een plekkie waar je je spullen kan laten slingeren en niet elke ochtend hoeft in te pakken. Super! Onze chefkok is trouwens een uitgebreide maaltijd aan ’t koken, terwijl wij aan ’t bier zitten voor de t.v. Wat wil een mensch nog meer? De avond afgesloten met een film en aardig wat biertjes, ook chill.

25-01-2011 Bungee jumpen en hamburgers
Wat een dag. Vanochtend eerst even geskyped met Jasmijn. Daarna rusteloos wat rondgelopen. Om 12 uur gingen we naar de stad, waar we om half een opgehaald werden voor de bus naar ’t bungeejumpen. Ongeveer 40 minuten gereden, de laatste paar minuten met de bus ’n steile dirtroad op. Daar aangekomen begonnen de zenuwen nog erger, maar ik had er ook wel erge zin in. Je kreeg ’n speciale uitrusting aan en toen werd je met een kabelbaan naar het platform getakeld. Dit platform hangt tussen twee bergen, aan kabels gespannen, op 135 m hoogte. De vloer is gedeeltelijk van glas, zodat je goed kunt zien hoe hoog het nu echt is. Daarna kreeg je twee straps om je benen. Ze draaiden goede opzwepende muziek, met een goede beat erin. Ik was zo zenuwachtig dat ik onderhand in extase was. Kon niet stil blijven staan, haalde oppervlakkig adem, genoot van de muziek en was helemaal in het moment. En maar glimlachen. Voelde wel erg goed. Ik ging als een na laatste van m’n groep, dus had nog ff de tijd om gespannen te blijven. Eerst zitten op een stoel, terwijl het touw aan je benen vastgemaakt wordt. Daarna naar het platform lopen. Wat een hoogte! Moet ik dit wel doen? Ach niet zeuren, gewoon gaan! Toen aftellen. 3…2…1… En gaan! Een prachtige duik, zo de diepte in. De wind suisde in m’n oren, terwijl de grond snel op me af kwam. Lekker gillen. Toen voelde ik ’t elastiek straktrekken en ging ik weer omhoog, terug naar tweederde van de afstand. Nog een keertje naar beneden. Na de tweede keer stuiteren, als je weer omhoog komt, is het de bedoeling dat je aan een koord trekt, waardoor je benen vrijkomen en je recht gaat hangen. Dit ging gelukkig vrij gemakkelijk, had ook mensen gezien bij wie ’t niet lukte, dus die bleven op hun kop hangen. Eenmaal weer boven iedereen een hand geven, met ’n grote smile op m’n gezicht. Wat een ervaring, echt super om die angst totaal te ervaren! Na mij ging een andere jongen die echt niet durfde. Hij stond te trillen op ’t platform en keek ons aan. Joep en Michel zeiden dat hij moest springen. Ik zei dat ook, en voegde er toen aan toe dat ’t de meest angstige ervaring uit z’n leven zou zijn… Met als gevolg dat hij niet ging. Onze begeleider verzocht mij toen vriendelijk, doch dringend, niets meer te zeggen ;-) Uiteindelijk is de jongen toch nog gegaan, wij klappen toen hij bovenkwam.

Daarna met ’t kabelbaantje weer terug en foto’s gaan maken (had m’n camera in m’n kluisje laten liggen). Gelukkig had Michel mooie foto’s genomen! Nu ik ’t toch over die jongen heb, hij moet bij alles altijd ergens nog een schepje bovenop gooien. Hij ging dus ook nog ’s werelds hoogste swing doen, waarbij je eerst een stuk valt en dan gaat schommelen. Erg leuk om te zien! Daarna film teruggekeken die ze hadden gemaakt en foto’s. Erg mooi, maar veel te duur. Vervolgens gratis internet op een Apple met zo’n groot scherm terwijl we op de bus zaten te wachten. Daarna was ik echt uitgeput. Eerst maar ff tukken. Alleen te druk in m’n kop om d’r iets mee te kunnen. Toen honger, dus naar de bekendste hamburgertent uit Queenstown gegaan: Ferg Burgers. Wat een service daar zeg! Mijne was nog rauw, maar d’r werd meteen een nieuwe gemaakt en ik kreeg er gratis drinken bij. Echt een superburger! Giga groot, dus zat bomvol. Had d’r ook nog friet met aiöliesaus (of zoiets) bij. Aparte combi, maar echt super. Nu zit ik aan ’n biertje op de bank dit blog te schrijven. Zometeen eerst een film kijken (Lord of the Rings, we hebben ‘m gehuurd want we wilden toch al die locaties herkennen), daarna de stad in. Het leven kan zo goed zijn!

Nou, dat van die stad viel nogal mee. Joep was z’n rijbewijs vergeten en de mijne werd niet geaccepteerd omdat hij van papier was. Fuck dat, wij gingen lekker bier drinken in ’t hostel. Graag of helemaal niet denk ik dan… had toch al geen zin om te gaan, was echt kapot van ’t jumpen vandaag. Rond een uur gaan tukken, morgen lekker uitslapen. Rob en Michel hebben ’t wel laat gemaakt, half vijf waren ze terug.

26-01-2011 Kort dagje
Lekker uitgeslapen! De nacht werd ff gebroken door Rob die met z’n dronken kop lekker herrie liep te maken. Lachen, want die kerel had leuke opmerkingen. Uiteindelijk om half twaalf wakker geworden, was wel ff nodig. Daarna wat gerommeld en naar de Mac gegaan voor een ontbijt (toen was ’t inmiddels al een uur). Goeie hamburger gehad, ‘The Boss’ wordt ’t ie genoemd. Daarna ff winkelen en naar ’t casino geweest. Michel had voor de verandering weer ‘s $66,- gewonnen, ik wordt er nog jaloers op. Daarna gingen Michel en Joep weer wat locaties af. Rob en ik hebben ’n film gekeken. Toen met Joep boodschappen gehaald, o.a. ingeslagen voor de vier dagen dat ik de Milford Track ga lopen. Alleen maar voedsel dat zo te eten is, of waar je warm water bij gooit. Joep had voor ons gekookt, Michel en Rob gingen uit eten bij de chefkok die ‘Herrie aan de Horizon’ van Herman den Blijker gewonnen had. Klonk erg leuk, maar dat zou ook weer $25,- kosten, ik vond ’t wel welletjes zo. Balen dat je altijd zo op dat geld moet letten… Maar nogal logisch als je geen inkomsten creëert, dat hoort bij ’t reizen. Hoe zuiniger je bent, hoe langer je ’t vol houdt.

De avond doorgebracht door foto’s uit te zoeken en deel twee van LOTR te kijken (en ’t restant aan bier op te drinken). Meer kan ik nu nog niet zeggen, want ik plaats m’n blog al voordat de avond ten einde is… FF m’n internet tegoed opmaken!

Nog ff wat reacties:

@ Piet: Lekker warm in Spanje? Ja, ik raad jullie aan hier nog ’s naartoe te gaan. Zou een erg mooie vakantie voor jullie zijn. Kun je lekker in de winter gaan, hou je nog je zomer in Nederland. En ’t blijft mooier worden…

@ Erna: Had weinig last van claustrofobie. Hoogtevrees trouwens ook niet ;-) We blijven genieten! Overmorgen eerst maar ’s een wandeling van vier dagen maken.

@ Ans: Nou, ’t jumpen is al gebeurd! Gefeliciteerd met Mathilde d’r 50e verjaardag! En ik zal proberen flink wat foto’s te maken voor haar van aboriginal kunst (die met die stippen en zo). Fotoruimte heb ik denk ik nog genoeg, anders zal ik een oproep plaatsen op m’n blog ;-) Ja, heb teveel foto’s om af te laten drukken. Ga van dit blog een boek van maken als ik terugkom. En een paar mooie foto’s op schilderij. Groetjes aan de rest!

@ Yvonne: Kijk, heb weer mooie foto’s voor je ;-) Afkicken is niet echt gelukt, maar ach, t is vakantie. Volgende keer beter. Heb weer de nodige hamburgers en biertjes gehad… En ook nog een regenbuitje vandaag. Wel hadden we mazzel, want in Auckland waar ik een paar weken geleden zat is ’t heel hard tekeer gegaan. Groetjes!

@ Jasmijn: Ik moest lachen om je reactie! Die meiden kwamen we gewoon tegen. Ik heb de foto geplaatst omdat we er alle vier opstaan en zo vrolijk keken. Wil inderdaad een paar schilderijtjes laten maken als ik thuis ben. De uitspraken? Je hebt ze al gehoord via Skype. Maar ik heb ’t in dit blog geplaatst. Xxx en groetjes thuis.

@ Anke: Wat grappig, hoe was de gletsjer en ’t jumpen? Vet cool, of niet? Ik zal wel ff bellen als we in Christchurch zitten!

@ Hillie: Ja was gaaf die gletsjer! En ben echt wezen jumpen, meest enge ervaring die ik ooit heb meegemaakt. Wel gaaf! Heb nog wat mooie foto’s voor je geplaatst ;-)