Waya Lailai: hoogte en dieptepunten in 't paradijs

Ha mensen, leuk dat jullie weer lezen. Allereerst wil ik jullie nog fijne kerstdagen wensen, en alvast een gezond en gelukkig nieuwjaar!
Dit is nogal een lang blog, maar ik hoop dat ik jullie een goede indruk van mijn tijd in Fiji en op het eiland Waya Lailai kan geven. Lees wat je leuk vind en stop als je geen zin meer hebt. Of kijk alleen foto’s. Sorry dat ik niet kan reageren op jullie reacties. Internet is overal nogal lastig. Maar blijf vooral reageren, vind ik erg leuk!

16-12-2010 Herhaling van gisteren
Vandaag was eigenlijk een herhaling van gisteren: opstaan, lezen en koffiedrinken in de zon op ’t balkon, daarna bij ’t zwembad zitten en een hamburger met friet eten. Tijdens de regen kaarten en daarna een film kijken. Vervolgens pizza eten onder ’t genot van wat biertjes. Daarna wezen poolen (Joep en Michel wonnen van de ‘locals’) en naar Smugglers Cove geweest, het hostel naast de onze en daar een biertje gedaan met mensen uit Australië, Nieuw Zeeland, Chili en Engeland. Rond half een gaan slapen.

17-12-2010 Eerste dag in ‘t paradijs
Ok, nu gaan we naar ’t echte paradijs. Om zes uur opgestaan, ontbeten en uitgecheckt. Met de bus naar de haven gebracht en vervolgens twee uur met een boot naar ons resort op Waya Lailai . vnauit de boot overgestapt op een klein schommelbootje dat ons naar ’t strand bracht. Echt schitterend, het meest blauwe water dat ik ooit heb gezien. En heel veel kleine eilandjes, omringd door witte stranden. Een zo’n eiland is een partyeiland waar veel backpackers naartoe gaan (beachcomber island). Je kunt er in zeven minuten omheen lopen. Op ons eiland zitten we in een superdeluxe huisje met uitzicht op zee (en dan ook echt een mooi uitzicht). Het strand is bezaaid met stukjes koraal, wel gaaf. Ik dacht dat het zo zeldzaam was, maar hier spoelt het gewoon aan. Er groeien enorme palmbomen en bananenbomen (met bananen). We gaan ons aanpassen aan het eilandleven: ontbijt is van 7 tot 8, lunch van 12 tot 1, teatime rond vier uur en etenstijd tussen 7 en acht. Stroom is er alleen een paar uurtjes in de morgen en de avond. Klein minpuntje: de douche. Deze heeft maar een kraan (koud), wat bij dit weer echt geen probleem is. Alleen er komt echt een klein zeikstraaltje uit waar je bijna niets mee kan. Maar goed, als dat alles is…

Het weer is namelijk super! Alleen maar zon, 30 graden en een koel briesje. Het zeewater is gewoon echt warm! We verwachten trouwens wat minder regen, omdat het een klein eiland is. Wel is de zon zo heet dat je er niet te lang in kunt zitten. Alleen ’s avonds een buitje gehad. Echt een paradijsje… Trouwens, op een van de eilanden in de buurt is de film ‘Cast away’ met Tom Hanks opgenomen. Kun je een tour naartoe boeken. We hebben gekeken voor een duikcursus, maar er is geen duikinstructeur op ’t eiland. Morgen gaan we proberen een cursus op een ander eiland te regelen, met een boottocht ernaartoe. Vanmiddag voor ’t eerst echt wezen snorkelen. Dit had ik al eerder op Kos geprobeerd, maar zal jullie de ervaring met de drijvende zeespons besparen. Hier is dus echt koraal te vinden, en nog veel ook. In het begin zag ik niet zo veel levends onder water, maar gaandeweg ga je steeds meer soorten vissen zien. Zo zag ik die vis uit Finding Nemo (nee, niet de clownsvis, degene die de leider is in dat aquarium, met het litteken) een soort pijlvis (heel lang en ziet eruit als een potlood), felblauwe visjes (denk aan een Subaru Impreza, alleen dan lichtgevend blauw) en een schelp die bijna net zo groot als mijn hoofd was! Je moet alleen goed kijken, want ze verstoppen zich in alle hoeken en gaten.

Wel krijg ik hier een les in vakantie vieren. Ik ben namelijk altijd onrustig, moet altijd iets doen. Maar hier hoef je nog geen eens voor je eigen eten te zorgen, je loopt gewoon als een schaap naar ’t voederhok op de juiste tijden. Vandaag dan ook gesnorkeld, gelezen, een wandeling over ’t strand en de rotsen gemaakt, getukt, gegeten en een sudoku opgelost in de hangmat (tevens m’n eigen hangmat op proberen te hangen. Heb ik er een bij me, past ’t ie hier niet. Daarnaast hangt het hier vol met hangmatten, elk met een prachtig uitzicht op de zee en omringende eilanden). Kortom, ik zit in de luxe positie dat ik kan leren niets te doen en me niet te vervelen. En dat terwijl ’t in Nederland zo hard sneeuwt. Wel vreemd. Ik beleef nu ongeveer de droomvakantie die je op televisie ziet, vind t moeilijk te geloven dat ik hier echt ben. Ga ik meteen mee beginnen, door straks met ’t geluid van de branding in slaap te vallen…

18-12-10 Zwemmen naar een ander eiland
Dat in slaap vallen lukte niet echt. M’n hoofd zat nu voor ’t eerst vol met alle indrukken (zodra ik m’n ogen sloot zag ik het kortaal en alle beestjes weer voor me en voelde ik de golfen). M’n eerste hele dag op een bounty eiland, hoe ziet dat er uit? Nou, om zeven uur opstaan en ontbijten. Daarna een stuk de berg op lopen, kijken of we een pad konden vinden naar de top. Dit gevonden, maar we lopen ‘m een andere keer, want we moesten om 9 uur bij de duikhut zijn om een cursus te bespreken. Daar naartoe gegaan, alleen de instructeur op het andere eiland was niet bereikbaar, kom ik zo op terug. Vervolgens stukje over strand gelopen en op een rots geklommen. Prachtig uitzicht! Ook een supergrote schelp gevonden, kan ik helaas niet mee naar huis nemen. Toen de locals geholpen een boot het strand op te krijgen, aardig zwaar werk. Geen wonder dat de mannen hier heel pezig zijn (en weinig vet hebben). Daarna voor het huis zitten lezen en om 12 uur lunch gegeten. Het was al erg heet in de ochtend, om zo in de zon te lopen. Na de lunch zitten lezen, maar voelde me niet echt goed. Vandaag water uit de kraan willen drinken, alleen na twee slokken begon m’n maag al te borrelen en werd ik duizelig. Gelijk maar ff cola gehaald, dat neutraliseert de boel weer een beetje. Het schijnt echter wel drinkbaar te zijn, de locals doen het ook. Blijven lezen en zo af en toe onder de douche bij de zee omdat ik anders te warm werd en bang was om bevangen te raken door de hitte.

Om twee uur gingen we zwemmen naar ’t eiland tegenover ons. Er vaarde een bootje mee om ons weer terug te brengen. Michel en ik waren de enige en leenden flippers. Michel was zo eigenwijs geen snorkel te willen lenen, dat heeft hij geweten. Ik kon de hele tijd met m’n hoofd onder water blijven, bij moest telkens adem halen. Het was nog een eind, zo’n 45 minuten zwemmen! En in ’t midden zag je niets, behalve blauw water. Aan de overkant aangekomen was echter prachtig koraal, dus dat was gaaf om te zien. Ook was ’t een heel mooi strandje (’t gras aan de overkant is altijd groener). Na een tijdje werden we teruggebracht, de boot ging zo hard dat we er haast uit stuiterden Toen weer ff gelezen en nog twee slokken kraanwater geprobeerd. Zelfde effect, weer borrelen en duizelig zijn. Dan maar lezen en afkoelen onder de douche. ’s Avonds hadden we een goede maaltijd: groente, gepofte aardappel, vis en kip. Precies wat ik nodig had (de afgelopen maaltijden bestonden voornamelijk uit rijst of pasta). Gelijk maar een grote fles water gekocht en m’n biertje deze keer overgeslagen. Er was trouwens een prachtige zonsondergang, met veel wolken waaruit je regenbuien kon zien vallen. Nog een tijdje zitten kaarten en een show gezien van de locals die voor ons dansten (aan het eind met vuur, was wel gaaf). Weer op tijd gaan slapen…

…Want morgen de hele dag studeren. Joep en ik gaan namelijk een Padi Openwater duikcursus nemen! Uiteindelijk kon er toch iets geregeld worden. De eerste twee duiken doen we met een man van ’t eiland hier. De andere twee met een instructeur die naar dit eiland gebracht wordt. Daarna hebben we een certificaat en mogen we zelfstandig duiken (hoewel ik dat denk ik nog niet aandurf, zal in Australië een opfriscursus nemen om te kijken of ik alles wel goed beheers). Lijkt me eigenlijk wel spannend! Ik vond snorkelen al een beetje benauwend, je zag in het diepe water niets en moest door een buisje ademen. Kostte me ff om rustig te worden en eraan te wennen. Voelde me pas om m’n gemak toen ik de bodem weer zag. Ben benieuwd hoe helemaal onder water zijn dan is. Tot nu toe is gezegd dat de cursus $ 620,- kost. Dit is 260,- dus een koopje! Alleen het zal me niets verbazen als de instructeur straks zegt dat ’t duurder wordt, lijkt me echt iets voor hier. Je weet wel hoe het gaat: ‘For you, my friend, $ 620,-!’ Er komt alleen nog dit en dat en zus en zo bij… En daarnaast vraag ik me af hoe de kwaliteit zal zijn. In ieder geval doe ik er wat ervaring mee op.

Ook vandaag moest ik nog wennen aan het zitten op een eiland. Voel me wat benauwd, alsof ik geen kant op kan. Ben ook een beetje gespannen en kan niet echt rust vinden. Wellicht komt ’t door het uitzicht op zee en de warmte. Als ik de andere kant op kijk, naar de berg en het groen wordt ik al wat rustiger. Ook aan de locals moet ik wennen, want er lopen er nogal wat van door ’t resort. Ze praten allemaal in hun eigen taaltje en soms beginnen ze in steenkolenengels een gesprekje met je. Ik vraag me dan af wat ze willen verkopen… Ik had een gesprekje met een jongen die hier een maand werkt en dan twee weken thuis is (als vaste baan). Mij lijkt ’t niets. Zo zie je maar, ook een paradijs als dit is nog niet de hemel. Maar ’t zijn wel mooie ervaringen. Ik begin Nederland in ieder geval steeds meer te waarderen.

19-12-10 Kerstfoto’s
Beetje een baaldag gehad vandaag. Dat vroege opstaan voor ’t ontbijt, niets voor mij. Morgen sla ik ’t wel over. Kan ik tenminste op een normale tijd wakker worden. ’t Eten is hier wel goed, maar ik loop de hele dag met trek rond. Om 7 uur dus ontbijt, dan om 12 uur lunch (valt nog vol te houden). De lunch is warm eten, maar licht spul waardoor je na twee uur al weer honger hebt. Dan pas weer om 7 uur ’s avonds warm eten, duurt mij veel te lang. Dan 12 uur niets. En de hitte, je kunt niets doen of je zweet als een otter. Verder geen probleem, maar die klote douche. Uit een lekkende kraan komt nog meer water. Te weinig eten en slapen zijn voor mij altijd redenen om flink sjachie te zijn. Gooi daarbovenop een flinke portie hitte en ’t wordt feest! Pas na de avond maaltijd ging ’t over. Tenslotte kun je hier geen goede wandeling maken, ’t strand is niet groot en aan weerskanten zijn rotsen. Aan de andere kant staat de berg. Goed, genoeg gezeurd.

Uiteindelijk een poging gewaagd om dus de berg te beklimmen. Dat hebben we geweten. Het was pas tien uur ’s ochtends, maar de zon brandde fel en ik had te weinig water bij me. Op iets van twee derde toch maar teruggegaan. Wel heb je echt geweldige uitzichten op de zee en andere eilanden! Ik begin in ieder geval echt bruin te worden, da’s niet verkeerd. De rest van de dag in m’n duikboek gelezen. Ook een uurtje de dvd gekeken die erbij hoort, totdat de computer uitviel omdat er geen stroom was.

’s Middags kerstfoto’s gemaakt met onze kerstmutsen op, was erg leuk. ’s Avonds was weer een prachtige zonsondergang. Het begon met een regenboog die de hemel letterlijk rond ging, en dichtbij ons in de zee uitkwam. Jammer genoeg geen pot goud gezien, misschien moet ik daar maar ’s gaan duiken… Daarna een super mooie lucht met allerlei kleuren rood, geel en oranje. Overdag is ’t hier al mooi, maar ’s avonds valt je mond open van verbazing. Na ’t kaarten met de jongens nog een filmpje gekeken op bed. Morgen ga ik voor ’t eerst leren duiken, ben benieuwd hoe dat is!

20-12-2010 Onze eerste duik…
Prima dagje gehad! Eindelijk weer ’s lekker uitgeslapen tot negen uur. De rest van de tijd bezig geweest met lezen in het duikboek (moet vijf hoofdstukken, oftewel 250 pagina’s in ’t Engels), de duik-dvd bekeken en tukken. Ook heb ik nu bijna alle kaarten voor de mensen in Nederland geschreven. Deze ga ik vanuit Auckland versturen. ’s Middags kwam onze duikgids (hij is geen officiële instructeur) met de vraag of we klaar waren voor onze eerste duik. Natuurlijk! Erg grappig, de les gaat op Fiji-style. Het is hetzelfde als je voor het eerst rijles krijgt en de instructeur met twee auto’s voorgereden komt. Hij legt je uit waar het gas, de rem, de koppeling en de versnellingspook zit, hoe je het gebruikt, en zegt dan dat je hem maar moet volgen en stapt in z’n eigen auto.

Normaal duik je eerst iets van drie keer in een zwembad met een wetsuit aan. Voor je duikbril gebruik je ‘Defog’, zodat ’t niet beslaat. Wij gingen gelijk met ons t-shirt de zee in en spuugden ff flink in onze duikbril bij wijze van defog. Hebben tot vijf meter diepte gedoken. Hoe gaaf is dat! ’t Is wel apart om door zo’n respirator te ademen, maar dat went snel want je ademt gewoon normale lucht. We hebben een flink stuk onder water gezwommen en geoefend met klaren en onze BCG (het vest dat je opblaast waarmee je je drijfvermogen beheerst). Toen we op vijf meter diep zaten oefenden we het zonder lucht komen te zitten en dit bij je duikbuddy halen. Ook moesten we de duikbril vol laten lopen met water en deze weer klaren. Wel erg gaaf om je eerste duik gewoon in ’t koraal te doen! Laat ik het zo zeggen: We hebben ‘Nemo’ de clownsvis niet gezien, nee, we hebben hem zelfs vastgehouden! Hij zat bij precies zo’n anemoon als je altijd in aquaria ziet. Het 3d gebeuren in water is erg leuk, je kunt niet alleen voor of achteruit, maar ook omhoog en omlaag. Het is een nieuwe dimensie, erg gaaf! Kan al niet wachten op de volgende duik!

Toen we onder water gingen was ’t stralend weer, maar toen we een half uurtje later boven kwamen was ’t totaal omgeslagen. Toen kregen we een gigantische stortbui. Niet erg, want ’t was toch warm. De locals gingen zelfs gewoon door met hun volleybal match. Daarna weer wat getukt en na ’t avondeten nog ff de duik-dvd gekeken. Daarna met Joep en Michel en wat Engelse gasten bier gedronken. Ik maakte nog een spreekfout waar iedereen plat om lag. Ik zei dat we een kat van 7,5 kilo hebben. Toen ze vroegen waar ik die vandaan had, zei ik “from the asylum” hetgeen “uit het gekkenhuis” betekent. Ik had zoiets als ‘animal shelter’ moeten zeggen. Om ’t goed te maken heb ik ze allemaal ‘geslachtsgemeenschap’ proberen uit te laten spreken. Daarna ‘Kava’ gedronken met de locals, een drankje dat je gehad moet hebben op Fiji. Wordt gemaakt van de wortel van een of andere plant, en je schijnt er een beetje high van te worden. Ik voel er niet veel van, behalve vermoeidheid en ’t feit dat ik alweer honger heb. Als jullie enige spelfouten zien, weet je waar ’t aan te wijten is…

21-12-10 Studeren
Wederom vroeg opstaan voor ’t ontbijt, daarna ff teruggegaan om te tukken. Niets voor mij zo vroeg, maar ’t moet maar ff. Eigenlijk de hele dag bezig geweest met studeren op de duikcursus. Heb nu alle vijf hoofdstukken gelezen en de dvd’s bekeken (vijf sections). Vandaag niet gedoken, gaan we morgen doen om 9 uur ’s ochtends (zal wel 10 uur worden, want ’t blijft Fiji-time :)). Daarna gaan we ons examen doen voor de theorie. Ben benieuwd hoe dat hier zal zijn…
’s avonds zitten kaarten met de jongens en drie meiden (twee hiervan gaan in totaal twee jaar reizen, da’s pas lang!). Al vroeg moe, dus rustig op laptopje stukje film gekeken. We hebben trouwens twee huisdieren: Een gekko die op ’t plafond leeft (die verlost ons van muggen en poept op Joep’s T-shirt) en een kakkerlak die steeds weer terug komt (of ’t zijn er meerdere, kan ook). Ik heb er al twee naar buiten gegooid, Michel eentje door het doucheputje gespoeld en toen ik net in de kamer kwam zat er weer eentje. Deze maar te grazen genomen met een fles cola. ’t Zijn flinke beestjes, ongeveer zo groot als mijn grote teen. Met voelsprieten erbij zijn ze twee x zo groot. Best wel leuk, maar ik hoef ze niet in m’n bed te hebben…

22-12-10 Niet gedoken, maar wel Kava gedronken
Toen ik vannacht wakker werd om te plassen zag ik weer zo’n beest lopen. Deze gekilled met een schoen. Daarna voelde ik steeds iets kriebelen in bed, dus ’t was lastig in slaap komen. Vandaag een grote spuitbus gehaald om die klojo’s kapot te spuiten. Heb er al drie gehad… Om half acht ging de wekker weer voor ’t ontbijt… Balen! Na ’t ontbijt nog ff tukken en toen nog wat gestudeerd voor ’t duiken. Duiken gaat zo op Fiji:

Om negen uur hadden we afgesproken. Toen moesten we terug, omdat de cylinders nog niet met lucht gevuld waren. Daarna werd ’t later omdat er niet genoeg boten waren, maar na de lunch. Toen werd t weer later, en waren er wat dingetjes met de instructeur. Wij moesten naar zijn eiland, of zoiets. Daarna werd ’t morgen, dan gaan we drie duiken doen (ik moet ’t nog zien, maar in een heb ik wel vertrouwen). In ieder geval, we hebben niet gedoken, maar wel onze test gedaan, Fiji-style: oftewel, de test met z’n tweeën maken met ’t boek erbij. Voor de eerlijkheid en de lol hebben we ’t apart en uit ons hoofd gedaan, ’t is wel belangrijk om te weten allemaal, want ’t gaat om je veiligheid onder water. Dat nemen we dan ook wel serieus. Morgen horen we de uitslag. Vrijdag doen we nog twee duiken met de instructeur, en als ’t goed is hebben we dan ons ‘Open water certificate’ gehaald. Dat betekend dat we mogen duiken tot 18 m diepte (in het begin) en dat op mogen voeren tot 30 meter. Ook kunnen we dan gewoon duikspullen lenen en een boot charteren om ergens te gaan duiken. Wij willen toch nog liever onder begeleiding, lijkt me nog wat veiliger om ervaring op te doen. Het is in ieder geval erg leuk om te beleven. O ja, de prijs is nu ook afgesproken: $ 650,- Fiji dollar, oftewel € 275,-. Is in ieder geval niet duur, en ’t is nog bij supermooi koraal ook…

Omdat we dus de hele dag aan ’t wachten waren op ’t duiken weinig kunnen doen. Dat doen we hier sowieso niet, maar begin er eindelijk aan te wennen. Ik vroeg me bijvoorbeeld af of ik naar beneden zou lopen om in de hangmat te gaan liggen, maar vond dat te ver weg en besloot maar in m’n stoel te blijven zitten voor ’t huisje. Later wel een stukje over ’t strand gelopen en een grote vulkanische rots beklommen (twee keer zelfs, want moest terug voor m’n fototoestel). Daarna een ketting met een haaientand gekocht, vond ik wel een mooi souvenir.

’s Avonds was leuk. Elke woensdag hebben ze Fiji night. Dat betekend in dit geval een ceremonie waarbij alle gasten begroet worden, er gebeden wordt en er Kava gedronken wordt. Daarna was er speciaal eten, gemaakt door het eten onder de grond te stoppen met hete kolen. Ik vond dat ’t net zo’n nasmaak gaf alsof je teveel grote sigaren had gerookt, maar goed. Daarna hebben we films en series uitgewisseld met de Engelse meiden. Relaxed, heb nu alle seizoenen van Friends! Da’s echt gaaf, dat je onderweg mensen tegenkomt die weer nieuw spul hebben om te ruilen. Daarna poker gespeeld. Onze Hollandse jongen heeft mooi gewonnen (jammer genoeg speelden we niet om echt geld). Ik begin ’t trouwens nu wel leuk te vinden op ’t eiland, moest er echt erg aan wennen. De mensen kennen ons nu een beetje en maken een praatje. Ook ’t eten gaat beter, ’t is een goede les om niet meer te pas en te onpas naar de Mac te kunnen. Hoewel Michel en ik al wel hebben afgesproken dat ons kerstdiner bij de Mac gevierd wordt ;-). Bovendien hebben we een weddenschap voor januari (ja, de mensen die mij kennen weten al wat ’t wordt): de hele maand niet drinken. Als het fout gaat moet ik voor Michel een Bungee Jump betalen en een klap in m’n gezicht incasseren (oftewel een ‘slapbat’. Joep is onze ‘slapbat commissionner’). Dit geldt natuurlijk ook andersom…

23-12-10 PADI Open Water gehaald!
Wat een verschil zit er toch tussen de cultuur van de Fiji mensen en de onze. Had er vandaag een gesprek met Joe over, onze duikinstructeur. Hij vertelde mij dat de mensen uit het dorp soms een hele dag niets doen. Gewoon wat chillen en kaart spelen met elkaar en ’s avonds Kava drinken. Ik vertelde hem dat in Nederland iedereen om acht uur ’s ochtends in de trein zit of in de file, dan de hele dag werkt en dat er ’s avonds nog een hoop verplichtingen overblijven. Ik vroeg me dan ook af waar de mensen van leefden… Joe vertelde mij dat ze niets nodig hebben. Het water is gratis en komt van de berg af. Voedsel verbouwen ze zelf, op diezelfde berg. Vis zit in de zee, daar gaan de mensen op speervissen. Tenslotte houden ze nog wat varkens in de buurt van ’t strand. Het enige waar ze geld voor nodig hebben is suiker en benzine voor de bootjes. Het resort is 100% eigendom van het dorp, alle winst gaat direct naar de mensen, voor scholing en andere noodzakelijke spullen. Ik vroeg wie de leider was, want ik heb namelijk ’t idee dat iedereen maar wat doet. Dat klopt zo ongeveer, de laatste leider is vorig jaar overleden en over een (of twee!) jaar zal er waarschijnlijk een nieuwe leider aangewezen worden. Joe heeft een tijdje in Nieuw York gewoond, hij vond ’t een geweldige stad, maar de mensen leefden er erg gehaast. Toen hij terugkwam vertelde hij z’n mensen dan ook: ‘guys, we have to take it slowly’. Het is net zoals die Jamaican Rum reclame: serieusly easy going. Blijft bijzonder.

Goed, vanochtend twee duiken gemaakt. De eerste was op negen meter diepte, om onze skills te oefenen. Grappig, volgens de cursus doe je dus de eerste vijf duiken in een zwembad. Wij niet. De vorige keer liepen we de zee in, nu gewoon, rechtstreeks uit de boot. Gooi je duikspullen in ’t water en trek ’t daar maar aan (ook een vaardigheid). Op 9m diepte moesten we onze duikbril afnemen en weer opzetten. Ging prima. Ook draaide Joe mijn lucht dicht, en moest ik naar Joep zwemmen om te kunnen ademen. Als je weet wat er gebeurd gaat ’t goed.

Onze tweede duik was eentje ‘just for fun’. Prima! Nu rolden we achteruit de boot af. En wat voor een duik: we gingen langs de rand van ’t rif! Oftewel, eerst drie meter naar beneden tot op ’t rif, en toen langs de rand naar beneden tot 16 meter diepte. Veel mooier dan ooit gezien! Scholen vissen die in een stroom langs zwemmen, verschillende soorten koraal, overal leven! Ik moest de hele tijd aan Burgers Zoo denken, daar heb je ook zo’n aquarium. Alleen jammer dat je goed kunt zien dat ’t kapot aan ’t gaan is. Iedereen gooit zomaar z’n anker uit. Ook breekt ’t al snel af als je per ongeluk iets aanraakt. Ik moet zeggen dat ik ook al een klein stukje op m’n naam heb staan. Zonde. Wacht ff…

… Ik zat dit stukje lekker buiten relaxed met zeezicht te schrijven toen Joe er weer aan kwam gelopen: de duikinstructeur is net op ’t eiland aangekomen en kan ons examen afnemen. Wij met de duikinstructeur ’t water in. Masker af onder water, duikspul (bcd) uit, emergency zwem naar boven enz. Alleen ‘t ‘buoyuncy control’ ging niet lekker, ik dreef de hele tijd naar boven. We gingen dan ook een tweede keer terug om dat nogmaals te laten zien. Joe had stiekem een extra gewicht in m’n vest gestopt, waardoor ’t deze keer zonder problemen ging. Leuk, dat 3d! Als je uitademt ga je naar beneden, adem je in dan ga je omhoog. Anyway, na een aantal formulieren ingevuld te hebben kregen we ’t volgende te horen: “congratulations, you’re now an open water diver!” Relaxed ! We mogen nu zelfstandig duiken, lijkt me best eng de eerste keer. Heb zelfs nog geen horloge om de tijd bij te houden. In ieder geval vier duiken gemaakt vandaag, zo is ’t wel genoeg. De laatste duik was wel erg mooi, nog een witte rog gezien, erg gaaf. Morgen gaan we nog een laatste duik maken: naar de haaien! Ben benieuwd hoe dat gaat worden.

De avond was wel grappig. De Fiji-mensen gingen voor de derde keer dezelfde dansvoorstelling doen. Dat hadden we nou wel zo’n beetje gezien. Dat was op zich niet zo erg, maar eerst gingen ze ons vier keer vertellen dat er iets te gebeuren stond en ons zouden waarschuwen op ’t moment waarop. Uiteindelijk zijn we met de Engelse meiden op ’t laatste moment nog weggesneakt. Bier gedronken op onze veranda, ook leuk.

24-12-10 Hoogte- en dieptepunten
Om de dag goed te beginnen hebben we een duik bij een ander rif besproken. Dit ging uiteraard weer op Fiji tijd, dus we moesten een tijdje wachten totdat er een boot was die ons mee kon nemen. We gingen bij een bolvormig rif, waar we rondjes omheen cirkelden. Eerst naar 25 (!) meter diepte gezwommen en daarna langzaam aan naar boven. Dat rif was erg gaaf! We zwommen tussen de haaien (normale, niet van die grote) en zagen weer allerlei beestjes. Ook nog zo’n zeeduivel gezien, erg gaaf! Op een bepaalde plek in het rif zat een groot vlies. Als je dat aanraakte bleek er een schelpdier of zo in te zitten, die zich anderhalve meter terugtrok. Mooi om te zien! Doet me denken aan de film Avatar, als die gast een plant aanraakt die zich ineens terugtrekt. Deze duik was mijn diepste tot nu toe. Joep kwam nog een beetje in de problemen omdat z’n lucht opraakte. Op 9m diepte waarschuwde hij mij dat hij nog maar 50 bar had (je moet eindigen met iets van 35 en begint in Fiji met ongeveer 200). We gingen al snel naar boven, maar moesten onze veiligheidsstop maken op 3 m diepte voor drie minuutjes. Daar raakte z’n lucht op, dus moest hij lucht halen bij de instructeur (anders bij mij). Verder geen probleem, daar wordt je op getraind bij de cursus.

Na ’t duiken geluncht. Het was ’t bewolkt weer, goed nieuws. Het was namelijk niet zo warm en Michel en ik besloten naar de top van de berg te lopen. Dit kostte ons ongeveer een uur, maar wat een uitzicht! Je kon het eiland tegenover ons in z’n geheel zien liggen, en ook ons hutje. Daarna hebben we nog een andere rots proberen te beklimmen (letterlijk), maar halverwege had ik wel zoiets van we moeten ook nog terug, dus dat maar afgebroken. Wel grappig, vanaf ’t diepste punt naar ’t hoogste punt in een paar uur tijd… Onderweg kwamen we veel spinnen tegen. Eentje was echt gigantisch, en dat al op vijf meter afstand. Met een geel achterlijf, zag er lekker giftig uit. Ook nog een duizendpoot gezien.

Na die twee bezigheden was ik wel kapot, dus de rest van de middag liggen tukken en een film gekeken op de laptop. ’s Avonds was een kerstmaaltijd. Erg lekker, met allerlei lokale hapjes. Er kwam ook een koor dat wat kerstliedjes zong. Daarna zijn we tot twee uur in de nacht blijven kaarten met een Zwitserse meid en een Duitse kerel. Omdat het Happy Hour was waren de biertjes halve prijs. Daar dan ook weer ’s veel te veel van gehad…

25-12-10 Kerstmis in Fiji
Uitcheck dag vandaag. Nogal wat last van een kater, maar eerst ontbijt gehaald. Daarna spullen ingepakt en bij de receptie gedropt. Ze leven altijd op Fiji tijd (een uur te laat met iets komt vaak voor), behalve als er uitgecheckt moet worden. Dan natuurlijk niet. Ik moest $ 1.350,- aftikken voor een weekje vakantie (inclusief eten, duikcursus, extra duik, en drinken in de bar). Dat is ongeveer € 540,- Best wel een hap uit m’n budget, maar ach, dan heb je ook wat. Heb in ieder geval al m’n PADI open water, dat scheelt echt veel als ik terug in Aussie ben.

Ik had een lange saaie dag verwacht, omdat we al om negen uur geen huisje meer hadden. Dit viel gelukkig reuze mee! ’s Ochtends heb ik op ’t strand zitten kletsen met de Zwitser van gisteren. Daarna hebben we met een ploeg zitten kaarten tot aan de lunch (was een uur te laat, Fiji-time). Tijdens de lunch was er een bandje, dat scheen de topband uit Fiji te zijn. Zal wel, ze speelden gewoon alle liedjes die we de hele week al hoorden… Maar was wel leuk. Om ff wat tegengas te geven hebben we nog Barbara Streisand gedraaid op ’t laptoppie en Wham (last Christmas). Daarna lekker onder een boom op ’t strand gelegen. ’t Was echt heet vandaag en een prachtige blauwe lucht (en zee).

We hadden mazzel, want tijdens de bootreis terug regende ’t erg hard. Toen we in Nadi aankwamen was ’t lekker fris. We sliepen in dezelfde kamer als eerst. Lekker weer stroom en airco. En weer t.v., lekker. Ook een kersttoespraak van de president gezien. Nog een goede tip van hem voor alle jongeren onder jullie lezers ‘Be wise, use a condom’. Amen. Als kerstmaaltijd een hamburger met frietjes gegeten. Daarna weer ’s een goede douche genomen.

Een kerstgevoel heb ik totaal niet, behalve dan als ik naar de kerstmutsen kijk die Michel en ik de hele dag ophebben. Volgend jaar wil ik ’t wel weer ’s vieren, want dit is al ’t derde jaar op rij dat ik weg ben met kerst (Canada, Tenerife, Fiji). Hoewel Fiji ’t paradijs is, ben ik wel blij dat we straks naar Auckland gaan (dat is trouwens morgen al, had ik me nog geen eens bedacht. De tijd loopt anders als je zo lang weg bent). De natuur is prachtig, maar ik ben de hitte en de mensen eigenlijk wel zat. Geef mij maar Westerse culturen. Hoewel dit aardige mensen waren, vond ik ’t een beetje een gare cultuur. Ze doen de hele dag amper wat. Kan ook niet anders met die hitte, maar toch. Ik zou niet op zo’n eiland willen wonen. En ik kan tenminste weer op m’n eigen tijd wakker worden, relaxed. Maar ach, het was wel een schitterende ervaring. En da’s ook wat waard!

26-12-2010 Tsunami…
Nou, van dat uitslapen kwam niet veel terecht, want vannacht ben ik me echt bijna dood geschrokken. Rond half vijf werd ik gebeld. Ik sliep nog, dus niet opgenomen. Toen nog een telefoontje van een ander nummer (ik herken ze niet in Fiji). Ik wilde niet opnemen, omdat de jongens naast me lagen te slapen. Toen een sms en toen nog twee x gebeld, door allemaal verschillende nummers. Waarom belde iedereen toch midden in de nacht? SMS toch maar ff gelezen. Het was Jasmijn, die het volgende sms’te:
‘Er is een tsunami waarschuwing afgegeven, ga naar een heuvel of berg, het geldt voor jullie eilanden!’
Ik had de beelden van de tsunami van 2004 nog op m’n netvlies staan, dus schrok me lam! Wij zaten namelijk in het hostel, aan de zee. Geen berg in de buurt te bekennen. Hostel is een laag gebouwtje. Fuck, we gaan d’r aan! Toch niet door een tsunami, dat kan toch niet??? Alweer op tweede kerstdag??? Ik kon me aardig rustig houden, maar stond doodsangsten uit. Waar moet je naartoe als al dat water eraan komt denderen?

Snel naar beneden gelopen om Jasmijn te bellen en iemand te vragen wat er aan de hand was. Niemand bij de receptie. Dan maar de beveilingskerel gewaarschuwd. Die wist ook niet waar we heen konden, want hij kwam niet uit de buurt. Toen de jongens wakker gemaakt. Eerst maar ff de t.v. aanzetten, kijken of er nieuws is. Toen snel spullen pakken. Wat doet Michel? Die gaat douchen! Nou vraag ik je!!! Gaat ’t ie in ieder geval schoon naar de haaien.

Uiteindelijk was er een mini berichtje op ’t journaal dat er inderdaad een waarschuwing was gegeven, maar dat die al was ingetrokken. Wel konden er nog naschokken komen van de aardbeving die de tsunami zou veroorzaken. Ik had ’t er niet op, dus we bleven alert op blaffende honden en menselijke activiteiten die op mogelijk gevaar duidden. Ook liepen we steeds naar ’t balkon om de zee in de gaten te houden. Uiteindelijk met ’t nieuws aan toch nog in slaap gevallen (met elke tien minuten ff checken). Toen maar om zeven uur ontbeten en de eerste de beste taxi naar ’t vliegveld genomen. Waarschijnlijk overdreven, maar ik wilde echt geen minuut langer op dat eiland blijven. ’t Vliegveld lag ook naast de zee, dus daar werd ik niet vrolijker van. Uiteindelijk werd het echter drukker en bleek dat niemand van iets wist, ik zag niets abnormaals. Ik kan je wel zeggen: ik voelde me pas veilig toen ’t vliegveld opsteeg. Dit was een van de beste vluchten die ik ooit heb gehad!

Dit waren twee lange weken op Fiji, ik ben echt blij dat ik weg ben. Prachtige ervaringen, maar voor mij hoeft het niet nog een keer. Nu zit ik dus in Auckland, terug in de beschaving. Heerlijk! Goeie vlucht gehad, zonder problemen door de douane, en m’n tas kwam net voorbij toen ik aan kwam gelopen (alsof het een film was: ik liep de hele tijd in een rustig tempo naar de bagageband, pakte m’n tas eraf en liep weer rustig verder). Daarna een shuttle naar het hostel gepakt, ingechekt en wat te eten gehaald en bier. Vandaag echt genoten van alles wat ik deed, omdat ik vannacht zo geschrokken was. Ik ben blij dat ik er nog ben. Heb echt zin in Nieuw Zeeland!

Nog even wat reacties:

@ Harm: Op zich is Fiji wel goed te doen, kwam aan met Nadi en ben met Awesome adventures naar het eiland Waialailai geweest, Echohaven resort. Je kunt ook een soort pas aanschaffen waarmee je meerdere eilanden aandoet, voor bijvoorbeeld ieder eiland drie dagen. Er is veel verkeer tussen de eilanden onderling en er zijn ook veel backpackers die alleen reizen. Best leuk, maar ik denk dat jij al genoeg mooie eilanden gezien zult hebben in Zuid Amerika. Duur is Fiji niet, dat scheelt.

@ Erna: lekker warm water inderdaad, en leuk, kerst in de zon! Het eiland waar we zaten werd door Michel en Joep ook wel gekscherend ‘afvalkamp alcatraz’ genoemd. Ben al behoorlijk afgevallen daar! Bier drinken doen we in januari niet, scheelt weer. Alsnog fijne kerstdagen!

@ Jeroen: JJJJJ! Succes met je stage man! En met ’t klote weer in Nederland! Heb inderdaad niet te lijden gehad aan zongebrek ;-) ben goed bruin geworden en m’n neus is verbrand. Je kan niet alles hebben… Let je een beetje op Jasmijntjes? Ciao! Enne, denk aan mij…

@ Jasmijn: haha, je kent me! Ik heb me op dat andere eiland nog harder verveeld. Maar wordt wel rustiger, begin ’t wel te leren ;-) Nee, de armoede is niets voor mij. Geef mij maar de westerse beschaving, daarin voel ik me thuis. Fijn dat je J meenam met de auto, die arme jongen heeft ’t al zo druk! Enne: superbedankt voor je waarschuwing! Liever 20x ten onrechte gewaarschuwd dan een keertje niet… En ’t weer, hoorde dat jullie in ieder geval een witte kerst hebben. Ook leuk toch???
Love yah! Xxx

@ Piet: T weer was zeker goed! Let jij een beetje op ma met deze dagen? Ze zal zich wel ongerust maken. En voer d’r anders maar cola lummetje, dan komt ’t wel goed ;-) Ga je nog in een warm gebied werken binnenkort?

@ Hillie: Hawaï, gaaf, daar zou ik ook nog wel ’s naartoe willen (ook omdat het Amerika is, toch relaxedter). Wanneer ga je trouwens weer naar Canada? Ja, t zijn wel ervaringen waar je flink van kan groeien… En bovendien bevalt ’t me nog goed (afgezien van sommige Fiji-gedeeltes) Zal m’n best doen om zo veel mogelijk op te blijven schrijven!

@ Ans: Ach, een witte kerst is ook mooi toch? Maar kijk maar uit met rijden inderdaad, ik de verhalen al gehoord over jou en rijden in de sneeuw ;-) Duiken was echt geweldig! Foto’s maken lukte niet, omdat het toestel tot drie meter diepte ging. Wij gingen een stukje verder… Zal nog proberen wat te maken in Australië.

@ Hanster: Bedankt, jullie ook een fijne kerst! Ontving nog een telefoontje vannacht uit Ontario, waren jullie dat? Anyway, zit nu in Nieuw Zeeland en zit goed in ’t internet (heb WIFI in ’t hostel). Dus we horen van elkaar! Groetjes!