De laatste dag!
Door: Guido Overzet
Blijf op de hoogte en volg guido
08 November 2010 | Nederland, Culemborg
De titel zegt het al: vandaag was mijn laatste volle dag op Nederlandsche bodem. Ik vroeg me al een poosje af wat ik zou doen op zo’n laatste dag… Nou, eerst maar ’s bijkomen van het feest van gisteren ;-) Dat was relaxed zeg, ik heb genoten! Jasmijn had erg haar best gedaan met hapjes en ik kreeg de kans om onder ’t genot van heel wat borrels afscheid te nemen van mijn vrienden. Ik verwachtte al dat jullie mij enorm zouden missen en dat bleek ook uit het afscheidsboek waarin iedereen wat geschreven had: “je gaat ons voor een half jaar verlaten, wat een goed gevoel!” of “ik hoop dat er geen reet te beleven valt”. En dan die foto van mij in een Satanpakje; van je vrienden moet je ’t maar hebben ;-) Maar serieus, ik ben blij dat jullie er waren. Zie mijn eerste (geweldige) foto’s voor een kleine impressie.
Goed, wat doe je op zo’n dag? Opruimen, laatste was draaien, nog ff een prik halen in Tiel, wat spullen halen bij de drogist. En de rugtas uitpakken, spullen checken en tas weer inpakken, ff naar de cafetaria voor friet, frikadel speciaal en broodje kroket (want die zullen ze daar wel niet hebben) en wat laatste dingetjes op de computer regelen. Ook afscheid genomen van mijn familie, belletje uit Canada, belletje uit Italië, ff langs Jasmijn thuis en afscheid nemen van oma met een groot bord boerenkool.
Nu zit ik thuis in m’n favoriete stoel met mijn minilaptop op schoot dit stukje te schrijven. Jasmijn kijkt haar favoriete serie en m’n moeder zit op haar laptop te tikken aan de keukentafel. Alles wat bekend is zal ik morgen achter laten, om het avontuur aan de andere kant van de wereld tegemoet te gaan… Ik wens iedereen het beste toe, en we houden contact!
Groetjes Guido
-
08 November 2010 - 21:01
Jasmijn:
Ja, het was erg gezellig gisteren! Vond het ook erg leuk dat iedereen zo mee heeft gewerkt aan het boekje! Bedankt daarvoor! ;-)
Ik kan het nog niet echt voorstellen dat jij morgen al weg ga! Het gaat wel moeilijk worden wanneer ik er morgen toch echt aan moet geloven. En je dan weg te zien lopen... Maar hoe mooi is het dat je de kans krijg om dit te doen!Een nieuw avontuur tegemoet, het zou wel erg mooi worden en je zal daar in Down Under veel kunnen na denken over de rest van je “leven”.
Laat veel van je horen, zodat wij hier ook een beetje mee kunnen genieten! ;-)
Hou van jou!
Dikke kus -
09 November 2010 - 11:04
Rob:
Succes en vooral veel plezier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley